ازگیل(کندس)

ازگیل درختچه ای است با میوه ای قهوه ای به رنگ گردو که در سراسر جنگل های دهستان بنافت به وفور یافت می شود.ازگیل برای درمان اسهال،خون ریزیهای داخلی،بواسیر،ورم روده،زخم دهان و تورم مخاط گلو موثر می باشد. کلسترول خون را پایین می آورد و باعث ایجاد تعادل اعصاب و افزایش اشتها می شود.مقوی ،مسهل و ملین است. همچنین سرشار از ویتامین های ب،ث و قند و سلولز و اسیدستریک است.

 ترشی ازگیل (گندس ترشی)

در اوایل فصل پاییز ازگیل را از درخت جدا می کنند بعد از چند روز وقتی ازگیل کاملا رسیده شد آن را داخل یک دیک بزرگی می پزند.سپس آن را داخل کیسه می ریزند و روی آن را تخته سنگی قرار می دهند تا آب آن چکیده شود . آب ازگیل را داخل دیک می پزند تا کاملا پخته و غلیظ شود بعد آن را مورد استفاده قرار می دهند.

اهالی بنافت معمولا ترشی ازگیل را جهت درست کردن آش و چاشنی خورشت مورد استفاده قرار می دهند همچنین آن را با مقداری شیره خرمالو مخلوط می کنند تا شیرین شود و با نان میل می کنند.

سیر

سیر                    Garlic

نام علمی       Allium sativum

سیر در تمامی روستاهای دهستان بنافت کشت می شود. کدبانوهای دهستان بنافت سیر را بیشتر به صورت سیر داغ درِ می آورند و از آن جهت چاشنی انواع آش ها از جمله آش دوغ و آش ترش مورد استفاده قرار می دهند. سیر خام را معمولا در بعضی از خورشت ها، دلال، آبگوشت و کله پاچه و ... به کار می برند. همچنین آن را ترشی سیر درست می کنند و به همراه غذا میل می کنند.

طرز تهیه سیر داغ

ابتدا سیر را پوست می کنیم و بعد از شستن آن را در آبکش می ریزیم تا آب آن کشیده شود. سپس آن را چرخ کرده و به آن مقداری نمک اضافه می کنیم . داخل تابه مقداری روغن می ریزیم پس از داغ شدن روغن سیر را به آن اضافه می کنیم.

به خاطر اینکه سیر ته نگیرد مقداری زردچوبه به آن اضافه می کنیم. بوسیله قاشق آن را به طور مداوم هم می زنیم تا سیر نسوزد. وقتی که رنگ سیر طلایی شد. آن را در آبکش می ریزیم . تا روغن اضافی کشیده شود. بعد از سرد شدن سیر داغ آن را داخل بطری های پلاستیکی یا ترجیجا در ظروف شیشه ای می ریزیم. و آن را در جای خنک نگه داری می کنیم

خواص داروئی سیر :

1) بادشکن وضد عفونی کننده است .

2)خوردن سیر مصونیت بدن را در مقابل بیماریها افزایش می دهد .

3) کرم کش است .

4) محرک و تقویت کننده بدن است .

5) داروی سرماخوردگی و زکام است .

6) اثر خوبی در معالجه سل دارد.

7 خون را رقیق می کند.

8) اثر خوبی در تنگی نفس دارد.

9)سیر چون گرم و خشک است بنابراین رطوبت معده را از بین می برد و دردهای مفاصل را خوب می کند.

10) درمان کننده دردهای مفاصل،سیاتیک و نقرس می باشد .

11) خوردن سیر در بهبود کسانی که قطره قطره ادرار می کنند موثر خواهد بود.

12) زخم های ریه و درد معده را از بین می برد .

13) سنگ های کلیه را شکسته و خارج می سازد .

14) چنانچه سیر را با زیره بپزید برای تقویت دندان مفید خواهد بود.

15)مالیدن سیر پخته به دندان ،درد دندان را تسکین می دهد.

16)سیر را بسوزانید وبا عسل مخلوط کنید و ضمادی از آن درست کنید این ضماد برای رفع خون مردگی زیر پلک چشم مفید است .

17)جهت رفع دردهای رماتیمسی و عصبی ضماد سیر بسیار موثر است .

18) ضد انعقاد و لخته شدن خون است .

19)خوردن سیر سلولهای سرطانی را از بین می برد .

20)مصرف سیر مقدار کلسترول خون را پائین می آورد . مقدر LDH را کاهش می دهد  مقدار مصرف سیر برای این منظور 30 گرم در روز است .

21) برای پائین آوردن فشار خون مفید است.

مضرات سیر :

- سیر با آنکه خواص بسیاری دارد باید به حد اعتدال مصرف شود زیرا استفاده زیاد از آن در بعضی اشخاص موجب سردرد ، ضعف نیروی جنسی ، ضعف چشم و  عوارض بواسیر می شود  .

- سیر برای کسانی که اسهال دارند مضر است .

 -اشخاصی که معده ی ضعیفی دارند و بطور کلی سیستم هاضمه آنها ضعیف است نباید در خوردن سیر افراط کنند .

- کسانی که یبوست دارند نباید سیر بخورند و برای رفع مضرات آن سیر را باید با آب و نمک پخته و کمی به آن روغن بادام یا کره اضافه کنید تا مضر نباشد .

- اشخاصی که گرم مزاج هستند اگر می خواهند سیر بخورند طبق توصیه ابن سینا حکیم ایرانی باید سیر را بپزند یا از سیر ترشی استفاده کنند. (برای  پختن سیر پس از پوست کندن آن را به مدت سه دقیقه بخار دهید.)

- اشخاصی که دارای فشار خون پائین هستند نباید سیر بخورند .

- کسانیکه آلرژی دارند نباید از سیر استفاده کنند.

صنایع دستی جاجیم بافی

در گذشته ی نه چندان دور اکثر زنان دهستان بنافت به حرفه ی جاجیم بافی مشغول بودند. اما در حال حاضر این صنعت در بنافت گویا بار سفر بسته و ازاین وادی کوچ کرده است و کسی سراغش را نمی گیرد. درمورد جاجیم بافی در بنافت تحقیقاتی انجام داده ام  که به نظر علاقه مندان می رسانم. شاید این کار بهانه ای شود تا عده ای به سر ذوق آمده و بخواهند دوباره آن را احیاء کنند.

درست کردن جاجیم مراحل متعددی دارد : 1- تهیه پشم گوسفند  و شستشوی آن

2- باز کردن پشم 3- نخ ریسی 4- بافتن جاجیم

اساسی ترین کار جهت درست کردن جاجیم تهیه تار و پود می باشد.

طرز تهیه تار ( تونه ) :

 تار را به دو صورت تهیه می کردند.  الف ) نخ را آماده از بازار تهیه می کردند.  ب) نخ را با پشم گوسفند درست می کردند.

 طرزتهیه تار(تونه) از طریق پشم گوسفند :

ابتداء پشم گوسفند را شستشو می دادند و بعد از خشک کردن آنها را با دست بازکرده و مواد اضافی را از آن جدا می کردند و به وسیله ی دستگاهی به نام « شونه سر» آن را شاد می کردند و به صورت دسته های کوچک (پلته ) در می آوردند. پلته را با چرخ نخ ریسی «چل » به نخ تبدیل می کردند. نخ های گلوله شده را روی چوبی نازک « دیک سر » قرار می دادند و آن را به وسیله « کلاف چین » به صورت کلاف در می آوردند. برای اینکه تار محکم تر شود دوباره آن را به وسیله چرخ نخ ریسی می تاباندند و به صورت دو لایه در می آوردند سپس نخ ها را بوسیله چند تکه چوب« چنگوم »   که آن را داخل زمین فرو می کردند به تارهای چند متری تبدیل می کردند. در مرحله بعد نخ ها را از داخل « شونه » و « ورد » رد می کردند و آن را روی دستگاهی به نام « کرچال » مسقر می کردند.

طرز تهیه پود ( پو ) :

برای تهیه پود مراحل شستشوپشم، کار با شونه سر و تبدیل پلته به نخ انجام می شد. سپس نخ ها را با رنگ های شاد از جمله قرمز، آبی، زرد و ... رنگ آمیزی می کردند.

بافتن جاجیم :

گلوله نخ را به وسیله چرخ نخ ریسی روی « ماسوره » قرار می دادند و ماسوره را داخل « مکوه » قرار داده و مکوه را از بین تارها رد می کردند و با هر بار رد کردن مکوه از بین تارها بوسیله « شونه » آن را ضربه می زدند تا نخ (پود ) در کنا ر هم قرار بگیرند و محکم شوند. وقتی سی سانتیمتراز جاجیم بافته می شد آن را دور چوبی ( نوعرد ) جمع می کردند. زمانی که ابعاد مورد نظر بافته می شد آن را برش می دادند. چون عرض جاجیم پنجاه الی هشتاد سانتیمتر بود در صورت لزوم چند تکه از آن را با هم وصل می کردند و مورد استفاده قرار می دادند.

توجه : مطالب ارائه شده فوق مراحل بافت جاجیم ساده ( لته لته ) می باشد. جهت درست کردن جاجیم های طرح دار و نقش و نقوش دار بعد از رد کردن سه الی چهار پود از بین تارها نقوش را بر اساس نقشه اجرا می کردند.

انواع نقشه های جاجیم در بنافت :

لته لته، کرگ چک، چهار دستمالی، رخته ای، شتر گردن، چشم بلبل، ول تیرمه، گرد گل

کاربرد جاجیم در بنافت :

زیرانداز، پشتی، سجاده، لحاف، فرش اتاق، رو کرسی، پادری، سارغ حمام، رو رختخوابی، کوله پشتی (دوشتره )، خورجین، رو پالانی   

اجزای تشکیل دهنده دستگاه بافندگی جاجیم ( کرچال ):

نوعرد، دست چو، لینگ لتی، سلام علک، شونه، ورد، مکو، ماسوره، متی، چنگوم، تتیک

گلپر

محل رویش گلپر(کولک) در بنافت

گیاه گلپر در تمامی روستاهای بنافت(دادوکلا،سودکلا،ولیکچال،ولیکبن،وزملا،درزیکلا،سنگده، میانا،پاجی،جورجاده،جی جات) و در جنگل ها و دامنه کوههایی که در قسمت جنوبی بنافت واقع شده اند می روید.

نکته:  گلپری که در دامنه کوهها می روید از لحاظ عطر و بو و طعم بهتر از گلپر پایین دست است.

فواید گلپر:

1- پودر دانه های گلپر کاربرد زیادی دارد به عنوان مثال پودر گلپر را می توان روی باقلا پخته،عدس و دیگر حبوبات،سیب زمینی پخته و انواع سوپ ها و خورش ها و همچنین روی دانه انار دانه شده پاشید و نوش جان کرد.

2- مقوی معده و سایر اندام های گوارشی است.

3- ضد نفخ بوده و ترشحات معده را زیاد کرده و سموم بدن را دفع می کند.

4- ضد عفونی کننده و میکروب کش قوی است ،  قطع کننده بلغم و دفع کننده باد و نفخ شکم است.

5- باعث ازدیاد شیر مادر می شود.

6- خوردن کم آن باعث شادی و نشاط می شود.

7- برای هضم غذا موثر است.

8- برای کمر دردهای ناشی از رطوبت مفید است.

9- دم کرده ریشه آن برای رفع ناراحتی های عصبی مفید است.

10- موجب تقویت حافظه می شود.

ترشی گلپر :

این ترشی در نزد اهالی بنافت طرفداران زیادی دارد لذا طرز تهیه آن را برایتان می نویسم.

مواد لازم :

نمک، فلفل ، سرکه ، ساقه و غنچه گلپر

طرز تهیه :

ابتدا ساقه گلپر را پوست کنده سپس آن را خرد کنید و با نمک ، فلفل ، سرکه و غنچه گلپر مخلوط کرده و در یک ظرف در بسته قرار دهید. بعد از گذشت یک ماه آن را نوش جان کنید.

چند توصیه :

• مصرف زیاد گلپر سبب سقط جنین می شود.
• استفاده بیش از حد پودر گلپر ایجاد تپش قلب می کند.
• مقدار مجاز مصرف پودر گلپر، 4 گرم در روز است.

                                     

 

 

عکس های جاده ای

عکس های جاده ای، مسیر جاده ساری به دودانگه، دهستان بنافت

جاده دودانگه به ساری، عبور تاکام

جاده روستای تلاوک به محمدآباد فریم

جاده بنافت به روستای کلیج کلا

بنافت، روستای دادوکلا

قله قدمگاه

صعود به قله‌ی قدمگاه

بعد از ظهر روز دوشنبه 20/5/93 به اتفاق اعضای گروه کوهنوردی اورشمک بنافت از ساری به سمت سوادکوه حرکت کردیم. بعد از گذشتن از شهرهای قائم شهر ، شیرگاه، زیراب و پل سفید وارد جاده خطیرکوه شدیم. قبل از روستای کمرود که در زیر قله قدمگاه قرار دارد وارد جاده فرعی شدیم. این جاده بسیار باریک بود، به‌طوری که فقط یک دستگاه اتومبیل می توانست از آن عبور کند. حالا تصور کنید اگر اتومبیلی از روبرو می آمد چه اتفاقی می افتاد.

مشخصات جاده فرعی منتهی به چال میش : خاکی ، باریک ، شیب بسیار تند ، پیچ های خطرناک ، چاله های زیاد ، دره های عمیق و پرتگاه های عجیب.

ما که از این جاده خدا را شکر به سلامت عبور کردیم. اما به شما توصیه می کنم از این جاده استفاده نکنید در صورت لزوم حتما از وسیله نقیله کمک دار مانند جیپ و امثال آن استفاده کنید. پیشنهاد بنده این است که اتومبیل را در پارکینگ ابتدای روستای کمرود  پارک کنید سپس  از طریق مسیر شمالی به قله صعود کنید. هر چند که این مسیر نسبت به مسیر های دیگر طولانی‌تر است اما در عین حال کم خطر تر و راحت تر است.

با توجه به وضعیت جاده دچار دلهره و نگرانی شدم اما خودم را کنترل کردم و به اعضای گروه موج مثبت می دادم . بالاخره گردنه را پشت سر گذاشتیم و وارد مرتع بالا چال میش شدیم. شب را در نزدیکی گوسفند سرای آقای جمشیدی  سپری کردیم  و صبح زود به طرف قله قدمگاه از مسیر غربی که بسیار سخت ، صخره ای ، فنی و دارای پرتگاه های بسیار خطرناک بود و طول بعضی از آنها به 300 متر می رسید کارمان را شروع کردیم. وقتی به زیر قله فرعی رسیدیم و مسیر را  از نزدیک مشاهده کردیم ترس و نگرانی در چهره ی عده ای از اعضای گروه پدیدار شد. در عین حال تصمیم گرفتیم با احتیاط و حمایت یکدیگر مسیر را پیمایش کنیم. بالاخره با همت و همدلی اعضای گروه به قله فرعی رسیدیم نفسی تازه کردیم و با خوردن تنقلات ، خرما و آب انرژی از دست رفته را جبران کردیم سپس به سمت قله اصلی که مسیری خاکی پوشیده از گیاه گون بود حرکت کردیم و به نوک قله رسیدیم. تمامی قلل اطراف از جمله نرو خرو ، نیزوا ، ارفع کوه ، اوریم یا سنگر ، وسی سر ، بزگوش، زرشکچین ، تیزکوه ، اتابک و ... قابل رویت بودند.

در برگشت از سمت شمال قله که مسیری راحت تر است و اکثر گروه های کوهنوردی از این مسیر تردد می کنند خودمان را به اتومبیل رساندیم. ساعت سه بعد از ظهر ناهار را در کنار چشمه آب معدنی شور او خوردیم و بعد از استراحتی کوتاه، با شنا کردن در استخر طبیعی شور او خستگی راه را  از وجودمان بیرون راندیم. و در نهایت ساعت هشت بعد از ظهر همان روز  به ساری رسیدیم.

بقیه عکس ها ادامه مطلب

بهار بنافت

بهار یعنی؛ رز رزِ وارش، ونه بِن هنیشتن، دلِ غم ره بشستن.

بهار یعنی؛ چپون و گالش دل پر بزوهن، بار و بِنه جمع هاکردن، سمت بنافت بوهردن.

بهار یعنی؛ زرجو و اوپرت و گلرد سوزی بَچیهن، پندیر خیک چپون دوش، جِربَندِ هدار هاکردن.

بهار یعنی؛ بندبن، گوگلی، ویش ویشه بته تن، الزی بچیهن، با نون بخردن.

بهار یعنی؛کاسب دوش بَلو، اِمباره اسب بار وه ونه سربار، تیمجارو مرز بهیتن.

بهار یعنی؛ کول پشتی به دوش سمت کیجا قَلِه، چکل ره کَش بخردن.

بهار یعنی؛ صوی بندبن بوردن و نماشتر دگردستن، کولک بَچیهن و شور دشندین.

 بهار یعنی؛ هرجا ره اِشنی تَرنه و تازه، صدا ره سر هدا اِن، لَلِه ره وا دکردن.

بهار یعنی؛ گرم وا، میا گردشی، کوه ورف او بهیین، روخنه مشت او ماهی بهیتن.

بهار یعنی؛ ونوشه چینی ویشه و گِله بِن، کتری کِلِه وَ رو دَمنوش بخردن.

بهار یعنی؛ گوجوجوک اسپه چادر، چپ چپا زرد لِچک، بنافت مردمون هدیه هاکردن.

بهار یعنی؛...

نماشون

نماشون

نماشون بیّه آفتاب در شونه مار

بنافت مشت میا، مه دل به قرار

بزنم سر به دشت و جنگل و کوه

شه دل غمّ چکل هادم فرار

بنافت ارتفاعات نروخرو

ساری روستای دینک

آبشار شاهاندشت

پیمایش مسیر رودخانه آبشار شاهاندشت

در یکی از روزهای گرم تابستان به اتفاق اعضای گروه کوهنوردی اورشمک بنافت از ساری به سمت آمل حرکت نمودیم . بعد از پشت سر گذاشتن جاده پر پیچ و خم هراز وارد روستای وانا شدیم. اتومبیل را در روستا پارک نمودیم وبه سمت آبشار حرکت کردیم بعد از 5 دقیقه پیاده روی به ابشار رسیدیم. یکی از ویژگیهای این آبشار سه طبقه بودن ان است. طوری که آب از ارتفاع زیاد به پایین می اید و به واسطه باد مسیر رودخانه خنکای دلچسبی را در اطراف ابشار بوجود می اورد. بعد از آبشار به قلعه ملک بهمن رسیدیم. (قلعه ی ملک بهمن یکی از مستحکم ترین قلاع استان مازندران که در زمان شاه عباس صفوی مورد حمله قرار گرفت و ویران شد.)

 صبحانه را در کنار باغات گردو، گیلاس و آلبالوی حاشیه رودخانه میل نمودیم. بعد از مدتی استراحت و گشت و گذار در اطراف قلعه و دره های عمیق بالا دست آبشار، مسیر رودخانه را ادامه دادیم تا اینکه به امامزاده الیاس رسیدیم. ( متاسفانه در این مکان با صحنه های عجیبی از سوی طبیعت گر نماها روبرو شده ام و به یاد این ضرب المثل افتادم « طرف نمک را می خوره  نمکدون را می شکونه » !؟)

در نزدیکی امامزاده، غار الیاس تنگه قرار دارد. چنانچه طالب دیدن این غار هستید به سمت راست رفته و پس از طی یک شیب نسبتا تند به دهانه غار می رسید.

بعد از پیمودن مسافتی به دو ابشار برخورد کردیم که در دره الیاس تنگه بودند. در همین مکان بعد از خوردن تنقلات و آب گوارای رودخانه به سمت روستای وانا برگشتیم.

عکس ها ادامه مطلب

سد سلیمان تنگه

این سد در40 کیلومتری جنوب ساری در مسیر ساری به دودانگه در کنار روستای افراچال در منطقه ای کوهستانی و سرسبزواقع شده است. آب این سد از رود خانه های اشک رود، شیرین رود و سفیدرود تامین می شود. تا سال 1391 چهار بار سرریز داشته است.

این سد در سال  1379 برای بازدید مسافرین و گردشگران آماده شده است. از نظر اقامتی مکان مناسبی برای گردشگران و طبیعت دوستان می باشد. در این سد برای مسافران و گردشگران امکاناتی جهت اقامت و پذیرایی فراهم شده است که اهم آن عبارتند از :

باز دید از تاج سد، امکانات قایقرانی و اسکی روی آب، دهکده آرامش، پرورش و فروش ماهی قزل آلا، دکه فروش مواد غذایی و قهوه خانه سنتی، اسکله شیرین رود، خانه معلم دودانگه

می گویند شنیدن کی بود مانند دیدن. با یدخودت بیای و از نزدیک زیبایی های دریاچه و مناظر دلنواز اطراف سد را ببینی.

 

ضرب المثل مازندرانی 2

ردیف	ضرب المثل	معنی فارسی	کاربرد ضرب المثل
1	همه وه دوایی، مه وسته کورک.	برای همه دارو هستی، برای من دمل یا زخم.	موقعی که شخصی نسبت به دیگران خوبی کند اما نسبت به شخص خاصی بدی کند این مثل را بکار می برند.
2	ته تش مره گرم نکرده، ته دی مره کور هاکرده.	آتش شما مرا گرم نکرد، دود آتش شما باعث کوری چشم من شد.	زمانی که شخصی را برای کمک و یاری نزد خود بیاوری نه تنها کمک نکند بلکه موجب زحمت شما شود این مثل را بکار می برند.
3	اون تا که ته فنده، مه کال چرم بنده.	اونی که فوت و فن توست، بند کفش کهنه من است.	موقعی که شخصی بخواهد به دیگری کلک بزند و با حیله و نیرنگ به هدفش برسد این مثل را بکار می برند.
4	وله چو راست نوونه، ترش شیر ماست نوونه.	چوب کج راست نمی شود، شیرترش ماست نمی شود.	کسی که ذاتا آدم بدی باشد و پند و اندرز در او اثرگذار نباشد این مثل را در موردش بکار می برند.
5	اسب هدا اِ خر هایته، از خشحالی پر هایته.	اسب را داد الاغ گرفت، از خوشحالی داشت پرواز می کرد.	زمانی که شخصی کالای گران قیمتی را با یک کالای بی ارزش معاوضه کند این مثل را بکار می برند.
6	کاتی ره پله پله لو شونه.	نردبان را پله پله بالا می روند.	در جواب کسی که می خواهد یک دفعه به همه چیز برسد این مثل را بکار می برند.
7	بچا آهن سر چکوش نزنه.	روی آهن سرد چکش نمی زنند.	در موردی استفاده می شود که شخصی کار بیهوده ای انجام دهد.

دارکوه(داراب کوه)

تابستان 1391 به اتفاق اعضای گروه کوهنوردی اورشمک بنافت جهت صعود به ارتفاعات دارکوه (داراب کوه)آخرین نقطه ییلاقی بخش چهاردانگه ساری وارد روستای سیاه پره از توابع شهرستان دامغان شدیم. (این روستا در سنوات گذشته جزء استان مازندران بوده است) به دلیل اینکه برای یکی از اعضا مشکلی پیش آمد موفق به صعود نشدیم.تصمیم گرفتم این کار ناتمام را به سرانجام برسانم.

بالاخره این بار با حضور تعدادی از اعضای گروه کوهنوردی کوهستان استارت این کار را از منزل آقای مهدوی واقع در روستای کوات از بخش چهاردانگه شهرستان ساری زدیم. صبح روز پنج شنبه 1/3/93 حرکتمان را از روستای کوات آغاز نمودیم و به چشمه نوده ، دروازه ورودی دارکوه رسیدیم . آبی به سر و صورت زدیم و مسیر جنگلی زیبا را پیمایش نمودیم. بعد از دو ساعت و نیم به خط الراس ارتفاعات دارکوه که اهالی کوات آن را خداخرمن می گویند رسیدیم. از یک طرف قله شاه دژ و روستاهای اروست، قلعه سر، کوات، پشرت، تلمادره، کلکنار، ولویه و .. خود نمایی می کردند و از سوی دیگر مراتع سرسبز و پوشیده از گون و انواع و اقسام گیاهان دارویی رخ می نمودند.

بعد از استراحت کوتاه و مشاهده مناظر دو طرف خداخرمن وارد مرتع تپاچال یا زرشک چال شدیم. بعد از آن به مرتع قلقل سر رسیدیم و شب را در کلبه ی یکی از چوپانان منطقه سپری نمودیم.

صبح روز جمعه 2/3/93 جهت صعود به یخچال طبیعی دارکوه که در بین مراتع اهالی پشرت و برد واقع شده است حرکتمان را آغاز نمودیم . ساعت 12 به یخچال رسیدیم بنا به گفته آقای نصیری از اهالی روستای برد که در آنجا به شغل دامداری مشغول بوده اند این یخچال هفت طبقه دارد که دسترسی به تمامی طبقات آن کاری بس مشکل است و نیاز به تجهیزات دارد به اتفاق دوستان توانستیم به دو طبقه از یخچال که مملو از برف و یخ بود برسیم.

بعد از صرف ناهار در کنار یخچال مسیر قراول کوه را جهت برگشت انتخاب نمودیم. این مسیر بسیار سخت و همچنین صخره ای بوده است به طوری که در بعضی از مواقع مجبور به استفاده از طناب شدیم. بعد از مسیر صخره ای وارد جنگل های محدوده روستای پشرت شدیم . و بعد از گذشتن از زمینهای زراعی روستاهای پشرت و کوات به روستای کوات رسیدیم.شام را در منزل آقای مهدوی صرف نمودیم و ساعت 12 شب به ساری رسیدیم.

                                                           

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

ایرانگردی1

 ایرانگردی، استان گلستان، آبشار کبود وال

این آبشار در پنج کیلومتری جنوب شهر علی آباد کتول واقع در استان گلستان در دل جنگل های انبوه و سر به فلک کشیده و در دره ای نسبتاً عمیق قرار گرفته است و یکی از بزرگترین آبشارهای خزه ای ایران به شمار می رود. در قسمت پایین دست و بالا دست آبشار اصلی آبشارهای بزرگ و کوچک دیگری هم قرار دارند. راه دسترسی به آبشار آسفالت می باشد.امکانات رفاهی از جمله : آلاچیق،سرویس بهداشتی،فروشگاه مواد غذایی،نماز خانه، پارگینگ اتومبیل و موزه برای طبیعت دوستان تدارک دیده شده است.

جهت رسیدن به آبشار باید از کنار رودخانه عبور کرد در مسیر رودخانه پله های متعددی درست کرده اند تا افراد بتوانند راحتتر به آبشار برسند.

 

نان محلی

طرز تهیه نان گندم در دهستان بنافت :

 اهالی با صفای دهستان بنافت گندم را بعد از شستن، خشک و بوجاری کردن بوسیله سرند(غلوال)و سینی چوبی بزرگ(دونه پاج) به آسیاب های آبی که در حاشیه رودخانه های تلار و اشک قرار داشتند منتقل و آن را تبدیل به آرد می کردند و از آرد خمیر می ساختند و خمیر را داخل تنور تبدیل به نان می کردند.

انواع نان در بنافت:

1- تندیر نون(بربری) : آرد را خمیر درست می کردند وقتی خمیر ور می آمد آنرا داخل تنور می پختند.

2- ساج (لواش) : آرد را خمیر درست می کردند سپس آن را به صورت یک ورق نازک در می آوردند و روی یک ورق فلزی یا بخاری هیزمی می پختند.

3- کچیله نون: آرد را به همراه شکر،روغن،شیر،تخم مرغ و زرد چوبه خمیر درست می کردند وقتی خمیر ور می آمد آنرا به صورت قطعات کوچک و اشکال مختلف درمی آوردند سپس در تنور می پختند.

4- دله دهی نون: آرد را خمیر درست می کردند و در لا به لای هر چانه خمیر پیازخرد شده ای که با روغن سرخ شده بود قرار می دادند و داخل ماهی تابه می پختند.

5- کلوا نون: خمیر را حالت می دادند و وسط آنرا سوراخ می کردند سپس آن را داخل خاکستر گرم که از چوب درست شده بود قرار می دادند تا کاملا پخته شود . معمولا چوپانان از این روش برای پخت نان استفاده می کردند.

«رزمی گندم نون داشته بخردن          کچیله نون وسته مه دل تنگ هایته»

عکس قدیمی

در لب جوی نشین و گذر عمر ببین

کاین اشارت ز جهان گذران مارا بس

مدرسه راهنمایی شهید کیا، دهه هزار و سیصد و شصت