بنافت

بایگانی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب

اَتّا از کارای خطرناک اَغوز روشی هسته. کسی که خوانه اَغوز بَروشه وِنا به چن تا مَسَله دقت هاکنه.

* اَگه مهارت دار لو بوردنِ بلد نییه هیچوقت بخاطر چن تا کِل اَغوز شه زندگی جه بازی نَکِنه، بخاطر اینکه خله از آدِمای ناشی دارِ سر جه دکِتنه یا بَمردنه یا کِل و شِل بینه.

* اَغوز روش وِنا اَتا فکر اساسی شه کَلّه وسته هاکنه مثلا کِلای ضد ضربه شه سر بِهِله یا لااقل اَتّا کِلای ضخیم شه کله‌ی سر بِهِله تا از ضربات اَغوز کِل در اَمون بمونده.

*معمولا اَغوز روش شه هر دِتا دست جه روشا ره گِرنه تا اَغوز ره بَروشه، همین وسته احتمال رِها بَیّن وه از دار خَله زیاد هسته، بِتّرین کار این هسته که اَتّا رَسن دِ متری و محکم بَیره، اَتّا سر ره شه کمر ره دَونده، اَتّا سَرِ دیگه ره، اَتّا کلفت چله‌ی تن دَونده، تا با خیال رِحات شه کار ره انجام هاده، اگر هم دَکِته، دار به دار نووشه و بِنه رِها نووشه ( بنه رها بَیّن همونا و...)  

*ماقعی که اَغوز روش دَره اَغوز ره روشنه هیچکس دار بِن دَنیبوشه بخاطر اینکه امکان دارنه روشا اَغوز روش دست جه رها بَووشه و اونایی که پایین دَرِنّه ره زخمی هاکنه. اگه اَغوز درشت بوشه چون با سرعت پایین اِنه احتمال زخمی بَیّن اَغوز جمع کُنا هم هسته. 

* بعد از وارش یا صِوی سری که دار شِک و شِه دارنه اَغوز نَروشین، بخاطر اینکه احتمال سور بخردن خَله زیاد هسته.  

* اَغوز روش ونا پوتین، کَلوش یا چکمه عاج دار شه لینگ دَکِنه تا احتمال سور بَخردن و زخمی بَیّنِ وه کم بَووشه. 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ شهریور ۹۶ ، ۲۲:۱۱
دوستعلی علیخانی


دیگه از سرسبزی بنافت خبری نیست. 

برگ درختان جنگل هم زرد و پژمرده شدن. 

چشمه ها کم آب یا خشک شدن. 

ماهیان رودخانه، علی رغم میل‌شان به استقبال مرگ رفتن. 

دیگر  از آواز خوش بلبلان خبری نیست.

حیوانات اهلی هم به نوعی دچار افسردگی شدن.

صدای نی چوپان حزن انگیز شد. 

دیگه مرغ خانه مادر بزرگ هم تخم نمی زاره. 

میوه درختان سیاه ریشه فندقی شدن. 

حتی مورچه ها حال و حوصله‌ی بیرون آمدن از لانه را ندارن.

زمین هم دهان باز کرده و منتظر رفع عطش است. 

آدما هم انگیزه ای برای کار و تلاش ندارن. 

همه‌ی این مسائل بر می گرده به نباریدن باران در استان پر باران کشور.

انگار باران از همه قهر کرده، کی این آشتی برقرار می شه، خدا می‌دونه.

 گویا بنافت تبدیل به یک منطقه خشک و کویری شده است. 

 همه چشم انتظار باران هستن تا دوباره نشاط و شادی به بنافت برگرده. 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ شهریور ۹۶ ، ۱۵:۵۵
دوستعلی علیخانی


درخت به در حیاط اکثر اهالی دهستان بنافت جهت مصرف اهل منزل وجود دارد که آن را به صورت خام ، مربا، تاس کباب ، خورشت به، ته چین و ... مورد استفاده قرار می دهند. مردم این دیار معتقدند که به برای بهبود سرما خوردگی و گرفتگی گلو مفید است. در سال های اخیر عده ای به صورت گسترده اقدام به کشت آن نموده اند. البته با توجه به خشکسالی های اخیر و کمبود منابع آبی بعید می دانم توجیه اقتصادی داشته باشد. 

به سرشار از ویتامین‌های A و B و C و همچنین قند است. به رسیده، دارای طبیعتی معتدل است، در حالی که دانه آن یا همان به‌دانه طبیعتی سرد و تر دارد.

خواص درمانی به: 

به برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله عفونت‌های روده‌ای و ورم حاد روده، اسهال مخصوصا از نوع خونی، سوزش مجاری ادرار، تنگی نفس، سردردهای مزمن و التهاب‌های مختلف مفید است.

می گویند با خوردن به، عرق بدن خوشبو می‌شود.خانم‌های باردار هم برای جلوگیری از سقط جنین به مصرف کنند.

علاوه بر گوشت به، دانه آن نیز اثر شفابخشی برای التهاب‌های دستگاه گوارش و مخاط‌ها، سرفه‌های خشک، سینه درد، تب و گرفتگی صدا دارد ولی مراقب باشید از جویدن و بلعیدن به‌دانه بپرهیزید زیرا به‌دانه، حاوی یک ماده سمی است که برای بدن مضر است.

بنابراین چند عدد به‌دانه را مدتی در دهان نگه داشته و مرتب بمکید تا لعاب آن خارج شود، سپس بیرون بریزید یا اینکه چند عدد به‌دانه را در آب داغ بخیسانید و از لعاب آن استفاده کنید. لعاب به دانه برای ترمیم زخم ها و سوختگی پوست در اثر آتش بسیار مفید است.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ شهریور ۹۶ ، ۱۴:۳۹
دوستعلی علیخانی


پل سفید، شهری که همه ی دودنگه ای ها با وه خاطرات دارنه. 

 قبل از دهه چهل تموم دودنگه ای ها پیاده یا با اسب و قاطر مسیر سی چهل کیلومتری ره طی کردنه و به پل سفید رسینه. شه وسائل ره این شهر روتنه بعد تموم مایحتاجِ شه خنواده ره از بازار تهیه کردنه و گردستنه شه مله.  در  اواخر دهه چهل وقته جاده درست بیّه با چن دستگاه اتوبوس و نیسون این جه راه جم آمد و شد کردنه.

( راننده های اتوبوس مسیر دودانگه به پل سفید در دهه چهل: ۱_ فرج گوران ۲_حسن آقایی۳- احسان رضایی شاگردش علیجان بابایی. راننده آهو بیابان آمریکایی محمودی از زیراب) 

از سال پنجاه وسه به بعد با خرید مینی بوس از سوی بومیان مردم با مینی بوس از این مسیر رفت و آمد کردنه و از این  راه زیراب ،شیرگاه ، قائمشهر و ساری جِم در ارتباط دَینه. اوایل دهه هفتاد مسیر دودنگه به ساری از راه سد سلیمان تنگه وقته باز بیّه مینی بوس های روستاهای فریم و کندلک ارتباط شون از طریق پل سفید قطع بَیّه و فقط بنافتی ها از مسیر پل سفید تردد کِردنه در حال حاضر مینی بوس سنگده ( آقای طیبی) و مینی بوس دادکلا/سودکلا ( آقای یوسفی) این جه راه جِم رفت و آمد کِنّه. 

ایستگاه مینی بوس های دودنگه به ترتیب: 

پل سفید: ۱- جنب مسجد جامع ۲- زیر پل جدید محور پل سفید/ فیروزکوه

قائمشهر: خیابان تهران

ساری:۱-  گاراژ پیرزاده ( دروازه بابل) ۲- خیابان امیر مازندرانی جنب کارخانه ام ام ۳-  میدان امام جنب سپاه ۴-  ترمینال دودانگه به ساری خیابان مهدشت 

   باوجود ماشین های سواری شخصی که معمولا تو هر خنه‌ای فعلا دَره و آسفالت بَیِّنِ جاده پل سفید و سد سلیمان تنگه اکثر راننده های مینی بوس به خاطر مسافر نداشتن شه ماشین ره بروتنه و یه چن تایی به حیات‌‌شون دَرنّه ادامه دِنّه. به قول قدیما نو در بازار و کهنه در گذار بَیّه. 


با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ شهریور ۹۶ ، ۲۱:۱۵
دوستعلی علیخانی

یازدهمین همایش احیا و پاشداشت بنافت قرار هسته در شهرستان ساری، بخش دودانگه، دهستان بنافت، روستای سنگده برگزار بووشه. 

در این همایش قرار هسته بازارچه بومی و محلی، بازی های قدیمی، موسیقی مازرونی، شعر خونی مازرونی و ... برگزار بووشه.

روز ۲۶ مرداد ۹۶ ره یاد نکنین، همه دعوتنی‌.

« اَتّا روز شاد در دامِن چِکِل»                         


با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۶ ، ۱۴:۴۱
دوستعلی علیخانی

قلعه کنگلو، در کیلومتر ده جاده خطیرکوه و در نزدیکی روستای کنگلو روی صخره ای بنا شده است. دژ کنگلو از پلان منحصر ‌به‌فردی در میان قلاع و استحکامات دفاعی ایران برخوردار است که با بهره‌گیری از تکنیک‌های بومی البرز ساخته شده و دارای معماری اشکانی- ساسانی است.

نمای خارجی قلعه را یک دیواری عظیم سنگی تشکیل می‌دهد که در قسمت میانی و طرفین آن، برج‌های دیده‌بانی می باشد. فضای داخلی این قلعه با توجه به بقایای آن، مدور و در دو طبقه ساخته شده‌ بود که قسمت عمده آن از بین رفته یا در حال ویرانی است. مصالحی که در ساختمان قلعه به کار رفته عبارتند از: سنگ لاشه با ملات آهک و سنگ ریزه. 

قلعه کنگلو را عقاب مازندران می نامند چون هسته مرکزی قلعه شبیه سر عقاب و دو بازوی قلعه شبیه بال های عقاب هستند به همین دلیل وقتی از نمای دور قلعه را مشاهده کنیم  شبیه عقابی است که بال هایش را باز کرده و همه چیز را در حمایت خودش گرفته است.  


راه دسترسی به قلعه یا دژ کنگلو
مازندران، جاده سوادکوه به فیروزکوه، پل سفید، بعد از پادگان دوآب، جاده خطیرکوه ، نرسیده به روستای ملرد، جاده کنگلو، روستای کنگلو، قسمت جنوبی روستا، پانزده دقیقه پیاده روی، قلعه کنگلو

      جهت مشاهده عکس های بیشتر به کانال benaft11@ مراجعه کنید.




۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ مرداد ۹۶ ، ۲۲:۴۲
دوستعلی علیخانی

 گوشت قُرمه یا قورمه کنسرو سنتی دامداران بنافتی 

در گذشته به دلیل نبود یخچال، اهالی دهستان بنافت مخصوصا دامداران، جهت نگهداری گوشت برای مدتی طولانی از روش قُرمه یا سرخ کردن گوشت استفاده می کردند. 

طرز تهیه  قُرمه / قورمه

ابتدا گوشت و چربی گوسفند را به قطعات ۳ الی ۵ سانتی، خُرد کرده و درون ظرفی مناسب ترجیحا دیگ مسی ریخته و چند عدد پیاز پوست کنده را به آن اضافه کنید (پیاز، برای گرفتن بوی گوشت) بعد مقداری نمک به آن بیافزاید تا گوشت ماندگاری بیشتری داشته باشد.سپس آب را به گوشت اضافه کرده طوری که روی گوشت را بگیرد.

آتش زیر دیگ را تند کرده تا به جوش آید، سپس آتش زیر دیگ را کم کنید تا آرام آرام بپزد و آب آن کم شود.بعد از پختن گوشت، آب اضافی را از دیگ خارج کنید. پیازها را جدا کنید و فقط روغن چربی های گوشت را که ذوب شدند در دیگ باقی بگذارید تا گوشتِ آب پز شده، درون روغن خودش، کاملا سرخ شود. 

روش کنسرو کردن سنتی گوشت قرمه

در گذشته، گوشت سرخ شده به همراه روغن آن را بعد از اینکه حرارتش گرفته شد، درون شکمبه  گوسفند یا خیک ( پوست دباغی شده ) ریخته و با نخ در آن را محکم می بستند تا هوا داخل آن نشود و در مکانی خشک و خنک نگهداری می کردند. جهت مصرف روزانه، از داخل شکمبه یا خیک، مقداری گوشت قرمه را با روغن همراهش جدا کرده و استفاده می کردند.

امروزه قرمه را در فریزر، به مدت طولانی نگهداری و به مرور زمان آن را مصرف می کنند.

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ مرداد ۹۶ ، ۱۱:۵۹
دوستعلی علیخانی


دامداران دهستان بنافت زمانی که دام هایشان را به مراتع بندبن، زرجو، گلرد و اوپرت کوچ می دهند به دلیل دور بودن از روستا عموما از شیر دام هایشان پنیر درست می کنند و آن را داخل خیک( مشک) می ریزند تا آب باقیمانده در پنیر از آن خارج شود و پنیر کاملا خشک شود تا ماندگاری پنیر بیشتر شود.

اگر پنیر خیکی در محل مناسبی نگه داری شود محتویات داخل آن به مدت یک سال فاسد نمی شود.  

روش درست کردن خیکِ پنیر / پندیر خیک :

پوست تازه بره یا بزغاله که به صورت یکپارچه از لاشه جدا شده را برعکس می کنند سپس ماست و نمک را روی آن می مالند بعد از خشک شدن در فضای آزاد با دست آن را پرداخت می کنند و منافذ را با نخ محکم می بندند.

روش درست کردن پنیر خیکی: 

مواد مورد نیاز:

   - پنیر

   - نمک

   - خیک(پوست دباغی شده گوسفند یا بز)

 ۱- پنیر را خرد کرده و نمک را با آن مخلوط می کنند.

استفاده از نمک دو دلیل دارد. 

الف) موجب خوشمزه تر شدن پنیر می شود.

ب)سرعت خروج آب موجود در پنیر را افزایش می دهد.

  ۲- خیک را شسته و آن را خشک می کنند و دیواره ی داخلی آن را آغشته به نمک می کنند.

  ۳- پنیر را داخل خیک می ریزند و مَدخَل خیک را با دقت می بندند. چنانچه مدخل خیک به خوبی بسته نشود و هوا به داخل آن نفوذ کند، موجب کپک زدن پنیر می شود. 

پنیر خیکی 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ تیر ۹۶ ، ۱۷:۳۰
دوستعلی علیخانی


یکی از سرگرمی های دوران کودکی ما در دهستان بنافت تاب بازی ( تو بازی، تو کا ) بود.

لوازم مورد نیاز جهت درست کردن تاب: 

۱- طناب؛ حداقل شش متر طول، حداکثر بستگی به ارتفاع درخت دارد. 

۲- قطعه چوبی به طول هفتاد سانتیمتر و قطر پنج سانتیمتر.

نحوه درست کردن تاب:

 ۱-انتخاب درخت با ویژگی های: الف) مقاوم باشد. ب) زیر درخت عاری از هر گونه درختچه، بوته و سنگ باشد. ج) انتخاب شاخه ای افقی و قطور به طول حداقل سه متر از تنه درخت به  سمت بیرون.

۲- طناب را از روی شاخه ی بیرونی درخت رد می کنیم سپس دو سر طناب را به هم گره می زنیم و به دور چوبی که به عنوان نشیمنگاه انتخاب کردیم می پیچانیم، پس از آن طناب را در دو سر چوب محکم گره  می زنیم.

اصطلاحات کاربردی در تاب:

۱- کفونک: چوب نشیمگاه 

۲- رَسِن: طناب 

۳- داربِکینگ: زمانی که شخص در هنگام تاب خوردن تعادلش را از دست بدهد و به تنه درخت برخورد کند می ‌گویند داربکینگ شده است.

۴- شِلِنگ: زمانی که روی چوب نشیمنگاه ایستاده تاب بخوریم و حرکاتی را انجام دهیم که موجب افزایش سرعت تاب خوردنمان شود می گویند طرف شِلنگی تاب می خورد.

 ۵- هِنیشتکاری: نشسته، زمانی که روی چوب نشیمنگاه بنشینیم و شخص دیگری ما را هل یا تاب دهد می گویند طرف هنیشتکاری تاب خورد.

۶-دِجِمبِلی: دو نفری، چنانچه شخصی روی نشیمنگاه بنشیند و شخص دیگری بغلش یا پشتش به حالت ایستاده روی چوب تاب بخورند می گویند دِجمبلی تاب خوردند.

۷- چرخ فلک: حالت دَوَرانی،  چنانچه شخص تاب خورنده در جهت خاصی بچرخد طوری که طناب به هم پیچیده شوند و در ادامه در جهت مخالف بچرخد می گویند طرف تاب چرخ فلکی خورد. 



با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ تیر ۹۶ ، ۱۲:۴۸
دوستعلی علیخانی


یکی از مشاغل فراموش شده در دهستان بنافت « مسگری یا قلعی چی » است. مسگرها در طول سال معمولا یکی، دو بار به روستاها می رفتند و در وسط محل یا جلوی حسینیه ها که تردد بیشتری بود چادر می زدندند و در ازای دریافت پول یا اجناس رایج مانند برنج، گندم، جو، عسل، فراورده های دامی و ..  ظروف روستاییان را  قلع اندود یا تعمیر می کردند. 

معمولا یکی از قلعی چی ها در کوچه های روستا با خواندن عباراتی مانند « مس قلعی کِمبه، مس» یا « مس قلعی کِمبه، دونه وری کِمبه، پِشدیم پَلی کِمبه » جلب مشتری می کرد. 

انواع ظروف مسی رایج در دهستان بنافت:

 انواع مِسکلا، شیردون، قَبجوش، قِراچه، انواع دوری، انواع مجیمه، اَفتو، انواع لَوه، بادیه، تاس، ملاقه، قاشِق، کف گیر، جوله، کتری، آبکش، انواع لَگِن، لاقلی، تابه و ...

ابزارهای مسگر یا قلعی چی: 

قلع، ورق مس، دستگاه دندانه، انواع چکش، قیچی برش، انواع انبر، پودر لحیم یا نشادر، سندان و ...


روش کار مسگر یا قلعی چی: 

ابتدا ورق مسی را جهت درست کردن ظروف به اندازه های مختلف  برش داده بعد آن را روی  سندان با ابزارهای مختلف حالت داده و جاهایی که به هم وصل می شدند به صورت نرو ماده برش می دادند بعد آن را  بوسیله تنه کار با حرارت جوش می دادند . سپس ظروف آماده شده را با اسید شسته و آن را به صورت چرخشی حرارت داده، هنگام چرخش مقداری پودر لحیم (نشادر ) آغشته به پنبه برروی مس به صورت پراکنده اضافه می کردند تا رنگ مس سیاه شود سپس به آن قلع می زندند بعد با پنبه قلع را به بدنه مس می مالیدند بعد از اتمام قلع کاری، آن را در آب خنک کرده و جهت تمیز کردن ظروف مسی که پودر لحیم در آن وجود داشت و سمی بود با گل تمیز شستشو می دادند.

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ خرداد ۹۶ ، ۲۱:۴۳
دوستعلی علیخانی

نِخاره تَن دیگه درمون نِخوانه    بشکسته دل دیگه ارمون نِخوانه

رَفِقون بوردنه پَنجی به پَنجی     تیسا سِفره دیگه مهمون نِخوانه

شعر : ؟ 

برگردان فارسی : دوستعلی علی خانی

بدنی که از کار افتاده درمان نمی خواهد      دلی که شکسته آرزویی نمی خواهد

        دوستان نوبت به نوبت از این دنیا رفتند   سفره ای که رنگین نباشد مهمان نمی خواهد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ خرداد ۹۶ ، ۱۰:۵۷
دوستعلی علیخانی

دستور پخت کچلیک / کدو سبز

لطفا روی عکس نوشته کلیک کن. 

فواید کدو سبز : 

ملین+ رفع یبوست و سوهاضمه+ پایین آورنده تب+ خون ساز+

سرشار از آنتی اکسیدان+ دارای کلسیم، فسفر، منیزیم و آهن+

 ادرار آور+ پیشگیری از سرطان ریه+ بر طرف کننده ورم پروستات


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ خرداد ۹۶ ، ۱۲:۱۲
دوستعلی علیخانی

این تا چه چییه؟

اَتّا مار صد وَچه، همه ی تِک ماتیک بَزه؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۷:۳۶
دوستعلی علیخانی


مازرونی مثل : آش بَخِردِپه ، تاس و کَچه فِراوونه.   


معنی فارسی: بعد از خوردن آش، کاسه و قاشق چوبی فراوان می شود.


مفهوم : زمانی که احتیاج به کاسه یا قاشق است، نمی توانی آنرا بدست بیاوری ولی بعد از پایان کار قاشق و کاسه فراوان یافت می شود.


برابر فارسی : نوشدارو بعد از مرگ سهراب 


 کاربرد مثل : این مثل زمانی به کار می رود که ابزار و وسایل در هنگام نیاز، نایاب اما پس از رفع نیاز فراوان باشد.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۷:۰۲
دوستعلی علیخانی


قراری شغل مردان خانواده های فقیر در روزگار سیاه فقر و نداری

  مردان خانواده هایی که از خودشان زمینی برای کشت و زرع نداشتند و یا حرفه ای خاصی هم  بلد نبودند، به قرار می رفتند.گاهی هم  افراد خانواده پرجمعیت نون خورهای اضافی خودرا به قرار می فرستادند. 

بعضی از  خانواده ها از سر اجبار و فقر دختر یا پسر خود را به نوکری یا کلفتی به خانه ارباب یا پولدارها می فرستادند. 

بعضی از خانواده های فقیر فرزندان پسر خود را از زمان خردسالی به قرار می فرستادند. گالش ها از این بچه ها برای نگهداری گوساله هایشان استفاده می کردند. به کودکان خردسال در گاوبنه گوک پی  می گفتند.

 چند نوع  قراری مرسوم بود. که بد ترین نوع آن پوستمزدی قرار(کار کردن در قبال خورد و خوراک روزانه) بود. پوستمزدی قرار یعنی فرد در قبال همه کارهای که از صبح تا غروب انجام می داد تنها سه وعده غذای بخور و نمیر دریافت می کرد. در آن سالهای سیاه نداری تازه همین  هم غنیمت بود و ارباب ها با هزار منت جوانان خانواده های فقیر را برای پوست مزدی قبول می کردند. 

نوع دیگر قراری با اندکی دستمزد همراه بود. گاهی هم علاوه بر دریافت غذای بخور و نمیر و اندکی دستمزد، لباس کهنه های بچه های ارباب را هم دریافت می نمودند. 

قراری نوعی بردگی بود وشخص قراری در واقع برده به حساب می آمد لذا باید هرنوع رنج و زحمت و تحقیری را تحمل می کرد. گاهی اتفاق می افتاد که جوان قراری به خاطر سختکوشی و صداقتش دل ارباب را بدست می آورد و با زرنگی و چالاکی خود دختر ارباب را شیفته خود می ساخت و به این طریق داماد ارباب می شد. اما داماد قراری هیچ وقت قرب و منزلت فرزندان ارباب را نداشت. 

 آب آوردن، شکستن هیزم، دوشیدن گاو ها، گله بانی، چوپانی، کار در مزرعه در فصل کاشت و برداشت و حتی انجام کارهای خانه  از جمله وظایف یک فرد قراری بود.

 خوشبختانه قراری از نوع پوست مزدی امروزه بکلی منسوخ شده است ولی متاسفانه قراری با اندکی دستمزد گویی هنوز کم و بیش رایج است.

منبع: وبلاگ لفور

قراری و، قراری و، قراری

امه لامیزه بن نون بیغاری

دِ سال سربازی هم  ونه خرشی

قراری نَونه اَمجه کناری

شعر/ استاد محمدعلی کاظمی سنگدهی


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۴:۵۳
دوستعلی علیخانی