شعر چکل
شعرچکل استاد محمد علی کاظمی (شیروین) از دیار بنافت ، بخش دودانگه ساری
دومبه چکل ته حال کار خوار هسته |
|
شاه سنگ بن هندا کولک جار هسته |
نروخرو وا دارنه و دیار هسته |
|
گلر د په یخچال هدار هسته |
سنگسر و شهمیرزاد و باره کو |
|
سیو کوه و نیزوا کوه و هیکو |
کمر پشت و دهمیون و انارم |
|
گوگلی و تلاجیم و اسبه رو |
ارمون ته ریگ چشمه بچا او |
|
ته پائین همندی گالش گو |
کتل تش چرک چیرک سر شو |
|
چند خارک ،خسته تن ره کرده خو |
هر وره که هارشن ته جان جانه |
|
ته جان ، جان چکل چنده جوانه |
اینور ویشه ، اون ور همند مرتع |
|
فریم ته دامن روزی رسانه |
شروین خوانه ته وسته قصه باره |
|
طوری جه حرف سر دوسته باره |
نواجش بیهله گوش مجی لا |
|
حسنی ناره هر آنچه هسته باره |
ته خوب دوندی اما چتی گت بیمی |
|
تیسا په لینگ وشنا بتیم دئیمی |
یا کل چو یار ، یا گوک وه خال چیمی |
|
از خورد بکی کار دله گت بیمی |
خالک گوک لنسه ونه مار |
|
خالک وچه ، چو جه بیه تیمار |
ننا سازکتین و ببا هیمه چو |
|
انده زونه امه زهله بوره مار |
بی زهله وچه ره کی نزنده کار |
|
ارباب و کدخدا، جاندار، پاکار |
هر کس راست بئیبو صوی جمندر |
|
اماره تا نماشون ورده بیغار |
پی یردل خشه پسر بیه مرد |
|
حرف اشنا وچه آ خوار و اهل درد |
کل خشاله که گی کل در شوپه |
|
دیگه ندونده نوکر نونه مرد |
ارباب و کدخدا هم بینه نوکر |
|
وشون هم داشتنه شه جه آقاتر |
اما جه عاشقی دل باد بداهن
|
|
چشمه سر یار دوش آفتو هدائن
|
نصف شو پرچیم و لوش ببپرستن |
|
نومزه بازی هاکردن دگرستن |
هولایتی یار چشه خش هدائن |
|
دستمال بئیتنا آینه هدائن |
صواحی کار نماشون غصه بار |
|
همش در فکر شیمی کی ومبی پول دار |
غزل ره بشورم هاکنم تیمار |
|
شه زن بیارم بوم عیال وار |
عروسی کردمی با قرض و قوله |
|
کاوی و بز کوله تا طلا کوله |
همه ره کوشتمی آبرو نشوئه |
|
د روز نیه امه دوش دیه جوله |
بعد از بیست سال که دهیمی قراری |
|
سی فرسخ راه پیاده شیمی ساری |
امه مزد انده نیه تا بووشه |
|
رشتی علیجه و قند و گرماری |
قراری و، قراری و، قراری |
|
امه لامیزه بن نون بیغاری |
د سال سربازی هم ونه خرشی |
|
قراری نونه امجه کناری |
بنافت جه تا فریم توری دوستن |
|
نماشون سر دواره دگر دستن |
کلک و پرچم سر بپرستن |
|
نومزه بازی هاکردن دگردستن |
اتا گتا همه خورد و بی شلوار |
|
اتا سر و همه کندس ولیک خوار |
اتا خش و باقی صد غصه بار |
|
سوار اتا باقی بینه چار بدار |
میرزا علی گوخسه و کلوا نون |
|
تلم بن صف کشینه کیجائون |
قد بلند، دیم اسبه،جفت چش سیو |
|
دل تپ تپ ، اتا کچه آش و دو |
مرس کلا وشونه دوش و پر دو |
|
بتج بتج تا سنگده یکه دو |
نا وشونه کار معلومه نا اقبال |
|
سر و دوش جه کشنه هیمه و خال |
یا گندم جار یا گرس جار یا تیل چال |
|
یا دشت سر یا هیمه بن تیل چال |
پیله بی نون بوشه ایمون نخوانه |
|
سفره تیسا بوشه مهمون نخوانه |
تیم جار بختن و شاه خو بدیئن |
|
کلوم حیون خوانه انسون نخوانه |
اما جا خواستمی که جائی بوشه |
|
فراخ نوه اتا کرک کلی بوشه |
خنده و خشالی قصر سازنه |
|
برمه جا ونه پیت کلی بوشه |
قهرمون داشتمی اما کشتی گیر |
|
اگر مشتی بیبو آخر خرده تیر |
همه در بدر و سلاب و اسیر |
|
نادون گت بیمی نادون هم بیمی پیر |
چپون له له زوئه تا دل نترکه |
|
گالش کلی دائه تا روز بگرده |
لیلی جان و کتولی و امیری |
|
دست به دست دانه تا برمه دگرده |
بی خود نیه همه جا چشمه دارنه |
|
زیارت سر جه او سر در ایارنه |
دئیه روز هرچه برمه بسوته |
|
بمرده روز گل بن چش چه وارنه |
چه شوهائی مثل مر سیو بیه |
|
اتا ستاره هم آرزو بیه |
چکل دنیا نه سر دانه نه سامون |
|
انسون دنیا امبی میرمبی حیوون |
امه کار بدتر از پریم قرون |
|
اما گج هستمی وه بیه بد نوم |
مرس سی شلک الآن گت بیه |
|
بلند بینه کلفت، ابر جه رد بیه |
قدیم آدما هم گرد بئینه |
|
خشی بورده و اسا شه درد بئینه |
اتا روز گوتنه مه جان زنا |
|
چوسی شیه به اسب و خر ورزا |
تا بوردی چش بزنی عمر تمومه |
|
سر و پوست گل بن ماچکل شومه |
مردی زن ورنه و زنا هم شی کنده |
|
هندا سال نئیه نوم ته گومه |
چکل ته حال خوار و مه حال نخاره |
|
ته ور آفتاب ، اینجه وارش باره |
اتول سواری و شق شق دمتن |
|
دست اش دشمن و ازال بیکاره |
چکل هر وقت پلنگ انه ته کلدوش |
|
قرنه کنده صحرا ره ترس گرنه دوش |
مال و مالدار جه ورنه حواس و هوش |
|
مه شعر بی صدا بخون وهاده گوش |
گتی نا به قد و نا قد و قرنه |
|
گت اون هسته که خورد دست ره گرنه |
اگر ترس بداهن گتی ایارنه |
|
موزی دار گت هسته موزگله یارنه |
سه گسفنک کیجا قلعه و سر چک |
|
گسفند چرا بوردن اون چک تک |
اون پوست کلا بورده شاپو بموئه |
|
اون لمچوخا بورده پالتو بموئه |
چرم شره بورده شبر و بموئه |
|
جان چپق بورده اشنو بموئه |
کلز و لاک و لاکچه کهنه بیه |
|
پلاستیک همه جه سر تر بهیه |
مکتب شوها گت بهینه و با سواد |
|
منم فراوان و دلیل داد و بیداد |
وقتی وچه پیر جه گرنه ایراد |
|
آخوند احمد ره دیگه کی کنده یاد |
آخوند احمد ره خامبه یاد ها کنم |
|
فاتحه جه وره دلشاد ها کنم |
چکل وسته من چنده بسروئم |
|
سر و دل ره چنده ناخن بکوئم |
دل دیم ره چنده دندون بجوئم |
|
تک ره میم هاکنم و لال بووئم |
چکل اون سالها بورده و دیگه ننه |
|
او که پیشی شونه پشت نشنه |
اگر چه پیرون دل خله ونه |
|
همه حسنی بیه دل ره خش انه |
زمستون گرس شله و ترشی آش |
|
دهم روز پلا بن گسفند لاش |
محرم بمو بو رخت کردنه علم |
|
برنجی بوق جه مردم ره کردنه جم |
کت کته بینه صفدر عموی جمع |
|
سیو کتری جه چائی کردنه دم |
هرکه مزدیر بیبو دوش گیته علم |
|
آقا سلام شیمی تا تپوک دم |
شاه سلام و آقا سلام گوتمی |
|
سلام دامی علم سر بیهه خم |
سید اسمل حسین حسین خوندسته |
|
زیارت سر دسته اتی موندسته |
فاتحه ره سید میرعماد خوندسته |
|
عربی ره و چنده خوار دونسته |
پیر مردها تکیه دله سه به چار |
|
یا صحبت کدخدا یا میرشکار |
اتی چپق اتی کشینه سیگار |
|
میرزا عیسی گپ زوئه چنده خوارخوار |
اون که سینه صدا هدا بو خوار خوار |
|
جلو دیه باقی ره زوئه کنار |
عروسی روز سرنا دایره دمبک |
|
لوتی گیته دارون چرخ زوئه پشتک |
نواب خاله مجمه گیته شه تک |
|
شاه وزیر کا جم وچون خردنه کتک |
میوه روش بموبو اما گیتمی پر |
|
اتی قه کردمی ماره سر و ور |
قیمت دونه و میوه برابر |
|
مارون دونه دانه میوه دوش سر |
میوه ره گاز زومی با فنی زک |
|
اتی پیله اتی دست و اتا تک |
بی مار گس اینگو آ چش پر اسری |
|
وچون شه نیم خرد ره دانه ونه تک |
چکل ته دل سر چند تا ستاره |
|
اسپهبد مرزبون ته یادگاره |
ونه حرف سخن دنیا ره مشته |
|
بنوشتن و بهشتن چنده خواره |
آدم یک روز انه یک روز هم شونه |
|
میان این د روز چند تا مقومه |
مقوم ورگ و مرو گسفن و گو |
|
مقوم آدم هم در گپ گوته |
اگر گوم بهلم گوم خدایی |
|
میون نوم و گوم نیرم جدائی |
روات پل خراب از کار دنیا |
|
همیشه زندوئه شیخ بهائی |
جان چکل ته زا زکا جگردار |
|
شیر نر و پلنگ سون و تفنگ دار |
دومبه چکل طالب تره یاد انه |
|
ته جان گوش هندا ونه داد انه |
ونه زاری بلبل ره فریاد انه |
|
بعد طالب کی چکل جه شاد انه |
چکل وقتی ته تن کل بز لو شونه |
|
ته پهن سینه جه اشکارگو شونه |
بهار انه تنش عطر و بو شونه |
|
عسل ماز شهدسته از کندو شونه |
سلک ته دامن دله خو شونه |
|
چپون لله زنده و غم فرو شونه |
گالش گو دوشنه شیر افتو شونه |
|
گو شیر دله کولک بو شونه |
گوک په چو خزنه برمه جه خو شونه |
|
مختاباد پیر وونه چش سو شونه |
چتر بزه عاروس رخت او شونه |
|
دوماد تور کله دوش چک لو شونه |
ابر دل گیرنه ونجه او شونه |
|
کوه ره ورف پوشنه صحرا خوشونه |
الآن هسته بهار پنجاه و چار |
|
ته در قاف و من اینجه میون غار |
که دشت شیر نر بیئه بیکار |
|
اشکم مزدی وچون نسته کمبه کار |
رفقون همه شون هستنه سوار |
|
جواب سلام ره ندنه خوار خوار |