مه دست چیسه دکته

مه دَس چیسه دَکِته دیمِّ چِروک 
مه اشتها کور بَیّه بوسته تِروک 
مه لینگ وَل بَیّه بَهیمه عصاکَش 
مه چش مَشتِ مِیا سو دِنه پِروک 
ترجمه فارسی
دست و صورتم را چین و چروک فرا گرفت 
اشتهای من کور شد و ضعیف و ناتوان شدم 
پایم لنگ شد و عصا را با خودم می‌کشم 
چشمانم را ابر فرا گرفت و نور کمی دارد 
دوستعلی علیخانی / آبان نود و هشت 

گره کور

نا قَدِمی گِرنی، نا گِر کِندی وا
چه وه کورِ گِر زَندی، وَندِنی راه

ترجمه فارسی
نه قدمی برایم می‌گیری، نه گره‌ای از زندگی‌ام باز می‌کنی
چرا راهم را می‌بندی و گره‌ی گور در مسیر زندگی‌ام می‌زنی
شعر: دوستعلی علیخانی 

یلاق

اسب ره بار هاکِنِم، هِنیشِم سَربار
بورِم یِلاق وَری پیشِ جانِ مار 
خَله تومه نِنای چش دَره راه
وِنه دل ره بند بَزِنِم، بَوّه خار 

ترجمه فارسی
اسبم را بار می‌زنم و میان بارش می‌نشینم
به سمت ییلاق نزد مادر عزیزم می‌روم
خیلی وقت است مادرم انتظار مرا می‌کشد
بروم، قلب شکسته‌اش را بند بزنم تا خوب شود
شعر: دوستعلی علیخانی