یازدهمین همایش بنافت

یازدهمین همایش احیا و پاشداشت بنافت قرار هسته در شهرستان ساری، بخش دودانگه، دهستان بنافت، روستای سنگده برگزار بووشه. 

در این همایش قرار هسته بازارچه بومی و محلی، بازی های قدیمی، موسیقی مازرونی، شعر خونی مازرونی و ... برگزار بووشه.

روز ۲۶ مرداد ۹۶ ره یاد نکنین، همه دعوتنی‌.

« اَتّا روز شاد در دامِن چِکِل»                         

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

روز زمین پاک

روز سوم اردیبهشت مصادف با 22 آوریل، هر ساله به عنوان روز زمین پاک در ایران و جهان می باشد و این بهانه ای شد تا دل نوشته ای داشته باشیم شاید اثری بخشد و ما را به فکر و تامل وا دارد.

همان طوری که مستحضرید زمین ما تا کنون تنها مکان شناخته شده ی قابل زیست می باشد و بشر در طول اعصار هر روز عرصه را بر این موهبت الهی تنگ تر کرده و با دخالت های نا به جا موجب نابودی تدریجی آن می شود ولی روی سخنم با مردمان عزیز دهستان بنافت می باشد.

سال هاست که هر روز شاهد بی کسی منابع مان هستیم و دم نمی زنیم. هر روز رودخانه ها و جویبارها آلوده می شود چیزی نمی گوییم. در زیر درختان این ریه های زمین آتش می افروزیم . تن زمین را برای ساخت و ساز زخمی میکنیم. در داخل جنگل زباله می ریزیم. خاکروبه های ساختمانی را در کناره های جاده و رودخانه دپو میکنیم و افسوس که دیدگاه ما فقط تا دیوار خانه مان است و این در حالی است که حیات ما تهدید می شود.

گردشگران یا بهتر بگوییم تفریحگران! با ماشین های مختلف تا اعماق 40 کیلومتری جنگل می تازند و حتی بیتوته چند شبه دارند و ما چشم می بندیم. مردم عزیز بنافت سرچشمه های آب هایی که برای آشامیدن ماست در دسترس قرار دارد و بهداشت و سلامت آن تهدید می شود.

چرا سکوت؟ آیا باید حتما یک بیماری همه گیر دامن ما را بگیرد تا به فکر چاره باشیم؟ آیا نباید علاج واقعه را قبل از وقوع بکنیم؟ چه پاسخی به فریاد های مظلومانه ی طبیعت و آفریننده ی آن خواهیم داشت؟

زمانی از آب رودخانه می آشامیدیم و الان بیم نوشیدن آب از لوله کشی داریم! آیا غیر این است که اولین قربانیان نابودی و آلودگی محیط زیستمان ما ساکنین بنافت هستیم؟ پس چشم بگشاییم و در فکر چاره باشیم.

البته حرکات امیدوارکننده ای اخیرا برای بهبود وضع موجود انجام شده ولی کافی نبوده. در پایان جا دارد از تصمیم هوشیارانه ی شورای اسلامی و انجمن همیاران جنگل مرس سی و محیط زیست و هیئت امنا و بهداشت سنگده و همیاری شرکت فریم و شرکت تعاونی اخوت که قرار است در روز پنجشنبه مورخ 95/2/2جهت ترمیم بخشی از مصائب وارده به طبیعت منطقه نسبت به جمع آوری زباله های موجود در مسیر جاده ی جنگلی تالار سربند تقدیر و تشکر ویژه داشته باشیم و امیدواریم که این حرکات سازنده مردمی با همراهی مردم فهیم روستای سنگده و بنافت جلوه ای زیبا داشته و تداوم و تسری آن در سطح روستاهای بنافت الگویی باشد برای بهتر زیستن.

نویسنده: آقای باقر فرهادی سنگدهی

از فعالان محیط زیست

برای نمایش تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.

بِهارِ وَرْفی

عَجِبْ سِفره‌ای پَهن هاکرده خِدا

روزِ سیزدِه دِ فصل هِدائه یَک جا

دَشْتْ شِه جیفْ پیله ونوشه دَکِرده

اِسپه چارقَدْ وِنه رو ره بهیته

گوجوجوک و چِپْچِپا کِردنِهْ تالّی

تی تی اِ چِش از سردی مشته اَسری

شعر: دوستعلی علیخانی

تصاویر روز ۱۳ فروردین، روستای سنگده

جهت مشاهده تصاویر در سایز اصلی، روی آن کلیک کنید

با تشکر از آقای باقر فرهادی سنگدهی بابت ارسال تصاویر

سیزده بدر

چن روز پیش جلوی درب ورودی درمانگاه سنگده با دوستم آقای فرهادی از طرفداران سر سخت محیط زیست، ملاقات کوتاهی داشتم. ایشان فرمودند از منطقه مرسی سی و تلارسربند بازدید داشتم.صحنه های عجیب و غریبی از همنوعان خودمان دیدم که به جون طبیعت مظلوم و بی دفاع منظقه افتادن.از زباله گرفته تا نوشتن یادگاری بر روی درختان و حتی قطع درختان جوان و...  قراربود یک سری عکس از این مناظر دلخراش برام ایمیل کنن که این اتفاق نیفتاد.

برای نمایش تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.

با توجه به اینکه فردا روز طبیعت(سیزده بدر) است برحسب وظیفه تصمیم گرفتم مطلبی در همین خصوص منتشر کنم تا کمکی به خودمان که اصلی ترین بهره را از این طبیعت خدادادی می بریم کرده باشیم.
عصر روز سیزدهم فروردین هزار و سیصد نود و چهار بعد از مهمان نوازی طبیعت، اطراف خودمان را تمیز کردیم و زباله ها را در صندوق عقب ماشین گذاشتیم سپس آماده ی حرکت به سمت منزل شدیم، ناگهان کسی مرا صدا زد علی علی ... از ماشین پیاده شدم.
 بچه ها گفتند: کجا؟ 
 گفتم : کسی منو صدا زد.
 بچه ها گفتند: ما که چیزی نشنیدیم!!!
 هر چه می گذشت بر تعداد و بلندی صداها افزوده می شد ، آرام آرام و با احتیاط به سمت  منبع صدا حرکت کردم.دیدم درختی کهنسال، تنه ی درخت جوانی را به آغوش کشیده و اشک از دیدگانش جاریست.
 گفتم: چی شده؟
 گفت از من می پرسی؟ برو از همنوعانت بپرس.با دستهایم محکم به سرم کوبیدم و عرق شرم از سر و رویم جاری شد، آخه چرا باید اینجوری باشه؟ کجای این کره ی خاکی رسم بر اینه که میزبان، میهمانانش را به بهترین نحو پذیرایی کنه اونوقت مهمان بیاد با تبر به جون جگر گوشه اش بیفته و جلوی چشمانش فرزندنش را قطعه قطعه کنه.
به سوی صدای دیگر رفتم...دیدم بلبلی ناله و شیون می کنه، از او پرسیدم دردت چیه؟
گفت:انسان نماها تخم هایم را به سرقت بردند، لانه ام را که با هزاران امید ساخته بودم ویران کردند و بال هایم را شکستند و توان پرواز را از من گرفتند، بار دیگر از خجالت دستهایم را بر روی چشمانم نهادم تا دیگر بیش از این شاهد این صحنه ی دلخراش نباشم.
به سمت اتومبیلم حرکت کردم در مسیر پرندگانی را دیدم که به صورت دسته جمعی روی آب رودخانه شناور بودند. گفتم عجب منظره ای، بهتره کمی جلوتر برم و چن تا عکس بندازم.این بار نزدیک بود قلبم از کار بیفتد. پرنده ای در کار نبود!!! مگه ما انسان ها جایی برای پرندگان باقی گذاشته ایم؟!
به نظر شما آنها چه بودند؟ آری حدس شما درسته...ظروف خالی نوشابه و...بود که این صحنه ی تاسف بار را پدید آورده بودن.
چند سوال از این مردم متمدن ؟؟؟
1- اگر فرزندتان را مقابل چشمانتان قطعه قطعه کنند عکس العمل شما چه خواهد بود؟
2- اگر در حیاط یا جلوی درب منزلتان زباله بریزند ، شما با شخص خاطی چه برخوردی خواهید کرد؟
3- اگر شخصی به حریم خصوصی شما تعرض کند و سرپناهتان را که با خون و دل ساخته اید آسیب برساند چه می کنید؟

قضاوت با خودتان

برای نمایش تصویر در اندازه واقعی روی ان کلیک کنید.

در خاتمه جا دارد از آن دسته از عزیزانی که در روز سیزده بدر آداب مهمانی رفتن به طبیعت را خوب بجا می آورند تقدیر و تشکر کنم.

بعد از انتشار این پست آقای فرهادی لطف کردند و عکس هایی از مرسی سی و تلارسربند برایم فرستادند.که در ادامه می توانید آنها را مشاهده کنید.

                                         ( شاید به خودمان بیاییم. شاید!)

برای نمایش تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.

شعر چکل

شعرچکل استاد محمد علی کاظمی (شیروین) از دیار بنافت ، بخش دودانگه ساری

 

دومبه چکل ته حال کار خوار هسته		شاه سنگ بن هندا کولک جار هسته
نروخرو  وا دارنه و دیار هسته		گلر د په یخچال هدار هسته
سنگسر و شهمیرزاد و باره کو		سیو کوه و نیزوا کوه و هیکو
کمر پشت و دهمیون و انارم		گوگلی و تلاجیم و اسبه رو
ارمون ته ریگ چشمه بچا او		ته پائین همندی گالش گو
کتل تش چرک چیرک سر شو		چند خارک ،خسته تن ره کرده خو
هر وره که هارشن ته جان جانه		ته جان ، جان چکل چنده جوانه
اینور ویشه ، اون ور همند مرتع		فریم ته دامن روزی رسانه
شروین خوانه ته وسته قصه باره		طوری جه حرف سر دوسته باره
نواجش بیهله گوش مجی لا		حسنی ناره هر آنچه هسته باره
ته خوب دوندی اما چتی گت بیمی		تیسا په لینگ وشنا بتیم دئیمی
یا کل چو یار ، یا گوک وه خال چیمی		از خورد بکی کار دله گت بیمی
خالک گوک لنسه ونه مار		خالک وچه ، چو جه بیه تیمار
ننا سازکتین و ببا هیمه چو		انده زونه امه زهله بوره مار
بی زهله وچه ره کی نزنده کار		ارباب و کدخدا، جاندار، پاکار
هر کس راست بئیبو صوی جمندر		اماره تا نماشون ورده بیغار
پی یردل خشه پسر بیه مرد		حرف اشنا وچه آ خوار و اهل درد
کل خشاله که گی کل در شوپه		دیگه ندونده نوکر نونه مرد
ارباب و کدخدا هم بینه نوکر		وشون هم داشتنه شه جه آقاتر
اما جه عاشقی دل باد بداهن		چشمه سر یار دوش آفتو هدائن
نصف شو پرچیم و لوش  ببپرستن		نومزه بازی هاکردن  دگرستن
هولایتی  یار چشه  خش هدائن		دستمال  بئیتنا آینه هدائن
صواحی کار نماشون غصه بار		همش در فکر شیمی کی ومبی پول دار
غزل ره بشورم هاکنم تیمار		شه زن بیارم بوم عیال وار
عروسی کردمی با قرض و قوله		کاوی و بز کوله تا طلا کوله
همه ره کوشتمی آبرو نشوئه		د روز نیه امه دوش دیه جوله
بعد از بیست سال که دهیمی قراری		سی فرسخ راه پیاده شیمی ساری
امه مزد  انده نیه تا بووشه		رشتی علیجه و قند و گرماری
قراری و، قراری و، قراری		امه لامیزه بن نون بیغاری
د سال سربازی هم  ونه خرشی		قراری نونه امجه کناری
بنافت جه تا فریم توری دوستن		نماشون سر دواره دگر دستن
کلک و پرچم سر بپرستن		نومزه بازی هاکردن دگردستن
اتا گتا همه خورد و بی شلوار		اتا سر و همه کندس ولیک خوار
اتا خش و باقی صد غصه بار		سوار  اتا باقی بینه چار بدار
میرزا علی گوخسه و کلوا نون		تلم بن صف کشینه کیجائون
قد بلند، دیم اسبه،جفت چش سیو		دل تپ تپ ، اتا کچه آش و دو
مرس کلا وشونه دوش و پر دو		بتج بتج تا سنگده یکه دو
نا وشونه کار معلومه نا اقبال		سر و دوش جه کشنه هیمه و خال
یا گندم جار یا گرس جار یا تیل چال		یا دشت سر یا هیمه بن تیل چال
پیله بی نون بوشه ایمون نخوانه		سفره تیسا بوشه مهمون نخوانه
تیم جار بختن و شاه خو بدیئن		کلوم حیون خوانه انسون نخوانه
اما جا خواستمی که جائی بوشه		فراخ نوه اتا کرک کلی بوشه
خنده و خشالی قصر سازنه		برمه جا ونه پیت کلی بوشه
قهرمون داشتمی اما کشتی گیر		اگر مشتی بیبو آخر خرده تیر
همه در بدر و سلاب و اسیر		نادون گت بیمی نادون هم بیمی پیر
چپون له له زوئه تا دل نترکه		گالش کلی دائه تا روز بگرده
لیلی جان و کتولی و امیری		دست به دست دانه تا برمه دگرده
بی خود نیه همه جا چشمه دارنه		زیارت سر جه او سر در ایارنه
دئیه روز هرچه برمه بسوته		بمرده روز گل بن چش چه وارنه
چه شوهائی مثل مر سیو بیه		اتا ستاره هم آرزو بیه
چکل دنیا نه سر دانه نه سامون		انسون دنیا امبی میرمبی حیوون
امه کار بدتر از پریم قرون		اما گج هستمی وه بیه بد نوم
مرس سی شلک الآن گت بیه		بلند بینه کلفت، ابر جه رد بیه
قدیم آدما هم گرد بئینه		خشی بورده و اسا شه درد بئینه
اتا روز گوتنه مه جان زنا		چوسی شیه به اسب و خر ورزا
تا بوردی چش بزنی عمر تمومه		سر و پوست گل بن ماچکل شومه
مردی زن ورنه و زنا هم شی کنده		هندا سال نئیه نوم ته گومه
چکل ته حال خوار و مه حال نخاره		ته ور آفتاب ، اینجه وارش باره
اتول سواری و شق شق دمتن		دست اش دشمن و ازال بیکاره
چکل هر وقت پلنگ انه ته کلدوش		قرنه کنده صحرا ره ترس گرنه دوش
مال و مالدار جه ورنه حواس و هوش		مه شعر بی صدا بخون وهاده گوش
گتی نا به قد و نا قد و قرنه		گت اون هسته که خورد دست ره گرنه
اگر ترس بداهن گتی ایارنه		موزی دار گت هسته موزگله یارنه
سه گسفنک کیجا قلعه و سر چک		گسفند چرا بوردن اون چک تک
اون پوست کلا بورده شاپو بموئه		اون لمچوخا بورده پالتو بموئه
چرم شره بورده شبر و بموئه		جان چپق بورده اشنو بموئه
کلز و لاک و لاکچه کهنه بیه		پلاستیک همه جه سر تر بهیه
مکتب شوها گت بهینه و با سواد		منم فراوان و دلیل داد و بیداد
وقتی وچه پیر جه گرنه ایراد		آخوند احمد ره دیگه کی کنده یاد
آخوند احمد ره خامبه یاد ها کنم		فاتحه جه وره دلشاد ها کنم
چکل وسته من چنده بسروئم		سر و دل ره چنده ناخن بکوئم
دل دیم ره چنده دندون بجوئم		تک ره میم هاکنم و لال بووئم
چکل اون سالها بورده و دیگه ننه		او که پیشی شونه پشت نشنه
اگر چه پیرون دل خله ونه		همه حسنی بیه دل ره خش انه
زمستون گرس شله و ترشی آش		دهم روز پلا بن گسفند لاش
محرم بمو بو رخت کردنه علم		برنجی بوق جه مردم ره کردنه جم
کت کته بینه صفدر عموی جمع		سیو کتری جه چائی کردنه دم
هرکه مزدیر بیبو دوش گیته علم		آقا سلام شیمی تا تپوک دم
شاه سلام و آقا سلام گوتمی		سلام دامی  علم سر بیهه خم
سید اسمل حسین حسین خوندسته		زیارت سر دسته اتی موندسته
فاتحه ره سید میرعماد خوندسته		عربی ره و چنده خوار دونسته
پیر مردها تکیه دله سه به چار		یا صحبت کدخدا یا میرشکار
اتی چپق اتی کشینه سیگار		میرزا عیسی گپ زوئه چنده خوارخوار
اون که سینه صدا هدا بو خوار خوار		جلو دیه باقی ره زوئه کنار
عروسی روز سرنا دایره دمبک		لوتی گیته دارون چرخ زوئه پشتک
نواب خاله مجمه گیته شه تک		شاه وزیر کا جم وچون خردنه کتک
میوه روش بموبو اما گیتمی پر		اتی قه کردمی ماره سر و ور
قیمت دونه و میوه برابر		مارون دونه دانه میوه دوش سر
میوه ره گاز زومی با فنی زک		اتی پیله اتی دست و اتا تک
بی مار گس  اینگو آ چش پر اسری		وچون شه نیم خرد ره دانه ونه تک
چکل ته دل سر چند تا ستاره		اسپهبد مرزبون ته یادگاره
ونه حرف سخن دنیا ره مشته		بنوشتن و بهشتن چنده خواره
آدم یک روز انه یک روز هم شونه		میان این د روز چند تا مقومه
مقوم ورگ و مرو گسفن و گو		مقوم آدم هم در گپ گوته
اگر گوم بهلم گوم خدایی		میون نوم و گوم نیرم جدائی
روات پل خراب از کار دنیا		همیشه زندوئه شیخ بهائی
جان چکل ته زا زکا جگردار		شیر نر و پلنگ سون و تفنگ دار
دومبه چکل طالب تره یاد انه		ته جان گوش هندا ونه داد انه
ونه زاری بلبل ره فریاد انه		بعد طالب کی چکل جه شاد انه
چکل وقتی ته تن کل بز لو شونه		ته پهن سینه جه اشکارگو شونه
بهار انه تنش عطر و بو شونه		عسل ماز شهدسته از کندو شونه
سلک ته دامن دله خو شونه		چپون لله زنده و غم فرو شونه
گالش گو دوشنه شیر افتو شونه		گو شیر دله کولک بو شونه
گوک په چو خزنه برمه جه خو شونه		مختاباد پیر وونه چش سو شونه
چتر بزه عاروس رخت او شونه		دوماد تور کله دوش چک لو شونه
ابر دل گیرنه ونجه او شونه		کوه ره ورف پوشنه صحرا خوشونه
الآن هسته بهار پنجاه و چار		ته در قاف و من اینجه میون غار
که دشت شیر نر بیئه بیکار		اشکم مزدی وچون نسته کمبه کار
رفقون همه شون هستنه سوار		جواب سلام ره ندنه خوار خوار

استاد محمدعلی کاظمی سنگدهی

استاد محمد علی کاظمی متخلص به « شروین» بیستم اردیبهشت سال 1330 در روستای سنگده واقع در دهستان بنافت بخش دودانگه شهرستان ساری متولد شد و  در سال 1354 موفق به دریافت فوق لیسانس مهندسی برق از دانشکده فنی تبریز گردید.

ایشان آثاری زیادی را مکتوب نموده است که به صورت تیتروار می توان موارد زیر را نام برد :

1-      موریانه ها از درون می تراشند ، سال  1368

2-      - سال های تبعید در خانه 63 تا 72 ( خاطره نویسی)

3-      - ذوالفقار کربلا- سال   1373     

4-      « عالم دوم »  در مورد مسائل فوق طبیعت و متافیزیک ، سال 64-65

5-       دو کتاب معروف وی « دائره المعارف سادات » و « نخبگان میانه هرم » است که بیش از یک دهه نگارش آن به طول انجامید.

6-      در سال 54 حماسه منظوم « چکل»  را سرود و آنقدر بر جامعه مازندرانی و اهالی هنر تاثیر گذاشت که بسیاری استاد را با نام « چکل » می شناسند  .

7-    « تاریخ منظوم مازندران » ( در قالب مثنوی حماسی و هم وزن عروضی شاهنامه ) در سال 55 

8-        کتاب طنز  "ایمان بیاوریم به طبیبان عصر خویش "

9-       آدم ها در زمستان ، آیینه های شکسته و ...

یکی از آثار ماندگار استاد کاظمی منظومه چکل می باشد که به زندگی روستا نشینان مازندرانی در گذشته نه چندان دور پرداخته است . در درون همین اشعار پیامهایی بس مهم نهفته است که قابل تامل می باشد . به نظر حقیر استاد چون اشعار چکل را به زبان خودمانی و به دور از تکلف سروده است ایشان را در نزد اهالی مازندران خصوصا مردمان دهستان بنافت دوست داشتنی کرده است . بنده بارها در همایش های پاسداشت بنافت به وضوح مشاهده کرده ام وقتی استاد اشعارش را برای حاضرین قرائت می کند همگی با جان و دل به سروده هایش گوش فرا می دهند و این امر موید گفته های  بنده می باشد.

 

همایش های دهستان بنافت

در گذشته های نه چندان دور اهالی دهستان بنافت در فصل تابستان بازارچه ای جهت فروش اجناس خودشان ترتیب می دادند و مردم جهت خرید و فروش به بازارچه مراجعه و در کنار این بازارچه اقدام به برپایی جشن و سرور می کردند. مثلا لوطی ها با نواختن در سرکوتن و سرنا و خواننده ها با خواندن آوازهای محلی هنر نمایی می نمودند.

همچنین جوانان این دیار اقدام به مسابقات اسب سواری و بازی های بومی و محلی می کردند. یکی از جذاب ترین برنامه ها اجرای کشتی محلی بود که پهلوانان از روستاهای اطراف در مراسم حضور می یافتند و باهم به رقابت می پرداختند و به نفرات برتر جوایزی اهدا می شد. اما در طی دهه های شصت و هفتاد این مراسم به دلایل مختلف برگزار نشد. ولی با همت و پشتکار عده ای از جوانان علاقه مند به فرهنگ بومی و محلی، این مراسم  تحت عنوان همایش احیا و پاسداشت دهستان بنافت در سال 1385 اعلام موجودیت کرد و تاکنون ادامه دارد.

بقیه مطالب و عکسها ادامه مطلب

بنفشه (ونوشه)

ونوشه چینی

یک از راههای کسب درآمد اهالی دهستان بنافت در دهه های گذشته فروش بنفشه بود. معمولا این کار از نیمه دوم اسفند شروع و در نیمه اول فروردین خاتمه می یافت. این کار بیشتر توسط خانم ها صورت می پذیرفت. پس از اینکه بنفشه ها را از بیشه زارها می چیدند آن را خشک می کردند. مقداری را  جهت مصرف سالانه کنار می گذاشتند و بقیه را به خوابار فروشی های داخل محل می فروختند و در قبال آن از مغازه دار کالا یا پول دریافت می کردند. اسامی تعدادی از مغازه داران قدیمی دهستان بنافت که از مردم بنفشه می خریدند را خدمت شما معرفی می کنم.

روستای دادوکلا : مرحوم بخشعلی طالبی،مرحوم مهرعلی بکروی، مرحوم عشقعلی باقری، مرحوم علی قاسمی

روستای ولیکچال : مرحوم حاجی شعبان یوسفی

روستای سودکلا: مرحوم حاجی لطف اله طیبی، مرحوم مشهدی محمد طیبی

روستای سنگده : مرحوم ... پیروی،مرحوم ... پاکدامن، عیسی موسوی،

روستای پاجی : مرحوم حاجی حسین محمدی، پیرجان خلیلی

روستای جورجاده: حاجی مرتضی جعفری

روستای وزملا: مرحوم رمضان شعبانی

روستای میانا: مرحوم میرزا عباسعلی اسپهبدی، محمد ولی رحمانی

روستای ولیک بن: مرحوم سید عیسی نصیری ،عزت نوری 

چنانچه نام و نام خانوادگی شخصی را اشتباه نوشته ام لطفا در بخش نظرات اطلاعات صحیح را مرقوم فرمایید .

خواص بنفشه:

تمام قسمتهاى گیاه بنفشه مخصوصا ریشه آن داراى ویولین است، طبق آخرین تجربه هاى علمى که روى گیاه بنفشه بعمل آورده اند معلوم شده است بنفشه داراى موسیلاژ، آسیدسالیسیلیک، ماده رنگى، معلوم، قند ایرون، آسیدمالیک و ویولین مى باشد.

بنفشه اگر تازه باشد شکم را استراحت مى دهد، صفرا را کم مى کند، سینه را پاک کرده و آنژین را درمان مى کند.

بنفشه جهت درمان برونشیت، سیاه سرفه، گریپ، میگرن، زکام، و یا اختلالات کلیه مورد استفاده قرار می گیرد.

امام علی (ع) فرمودند: حرارت تب را بوسیله بنفشه و آب خنک از بین ببرید.

پیروان مکتب بقراط حکیم، بنفشه را براى سردرد، آفتاب زدگى و بیماریهای عفونى همراه با تب و لرز تجویزمى کردند.

جهت درمان برونشیت، جوشانده گل بنفشه خشک را با عسل، شیرین کنید و هر روز سه تا پنج بار و هر بار یک فنجان از آنرا بنوشید.

بنفشه براى درمان انواع آنژین، برفک، خون ریزى لثه و امراض پوستى، به کار مى رود.

براى درمان برفک و آنژین 30 تا 50 گرم گل بنفشه خشک را در یک لیتر آب بجوشانید و بعد از 15 دقیقه آن را غرغره کنید.

با 50 گرم  جوشانده  گل بنفشه خشک  روزى دو بار دهان را شستشو دهید تحریکات لثه ها را متوقف مى کند و آنها را محکم مى سازد و در نتیجه دچار خونریزى لثه نمی شوید.

بورم ویشه بَچینم مِن وَنوشه

وِره بَرسم و هاکنم تونه

گوجوجوک ره بَهیرم پو هاکنم

چپ چپا فرش هاکنم یار خِنه

چنانچه شما یا بزرگترهای شما خاطراتی از ونوشه چینی یا فروش بنفشه به مغازه داران قدیمی دارید لطفا در بخش نظرات عنوان کنید.