بهار بنافت

بهار یعنی؛ رز رزِ وارش، ونه بِن هنیشتن، دلِ غم ره بشستن.

بهار یعنی؛ چپون و گالش دل پر بزوهن، بار و بِنه جمع هاکردن، سمت بنافت بوهردن.

بهار یعنی؛ زرجو و اوپرت و گلرد سوزی بَچیهن، پندیر خیک چپون دوش، جِربَندِ هدار هاکردن.

بهار یعنی؛ بندبن، گوگلی، ویش ویشه بته تن، الزی بچیهن، با نون بخردن.

بهار یعنی؛کاسب دوش بَلو، اِمباره اسب بار وه ونه سربار، تیمجارو مرز بهیتن.

بهار یعنی؛ کول پشتی به دوش سمت کیجا قَلِه، چکل ره کَش بخردن.

بهار یعنی؛ صوی بندبن بوردن و نماشتر دگردستن، کولک بَچیهن و شور دشندین.

 بهار یعنی؛ هرجا ره اِشنی تَرنه و تازه، صدا ره سر هدا اِن، لَلِه ره وا دکردن.

بهار یعنی؛ گرم وا، میا گردشی، کوه ورف او بهیین، روخنه مشت او ماهی بهیتن.

بهار یعنی؛ ونوشه چینی ویشه و گِله بِن، کتری کِلِه وَ رو دَمنوش بخردن.

بهار یعنی؛ گوجوجوک اسپه چادر، چپ چپا زرد لِچک، بنافت مردمون هدیه هاکردن.

بهار یعنی؛...