رزین

کاربرد رزین

این وسیله بیشتر در نزد نوجوانان و جوانان دهستان بنافت طرفدار داشت که از آن جهت شکار پرندگان از جمله گنجشک، تیکا، اویا، کبوتر صحرایی و همچنین جهت نشانه گیری که در واقع نوعی سرگرمی و بازی بود مورد استفاده قرار می گرفت. به عنوان مثال یک قوطی خالی یا یک قطعه چوب را به عنوان هدف در نظر می گرفتند و به طرف آن تیراندازی می کردند. شخصی که بیشترین تیر را به هدف می زد به عنوان برنده محسوب می شد. در حال حاضر نوجوانان و جوانان دهستان بنافت از این وسیله به ندرت استفاده می کنند.

اجزای تشکیل دهنده رزین

    یک قطعه چوب به شکل Yیا V به ضخامت یک الی دو سانتیمتر و به طول ده الی دوازده سانتیمتر

    دو قطعه کش به طول بیست الی بیست و پنج سانتیمتر و عرض دو سانتیمتر

    یک قطعه چرم نازک به طول ده سانتیمتر و عرض سه سانتیمتر

    مقداری کش پهن و نازک جهت بستن اجزای رزین به هم

روش ساخت رزین

دو کش بیست الی بیست وپنج سانتی را به وسیله ی کش به دوشاخه (رزین چو) محکم ببندید. سپس با چاقو دو طرف چرم را سوراخ کنید و کش های بیست الی بیست و پنج سانتی را از داخل آن رد کنید و بوسیله دو تکه کش نازک آنها را به چرم محکم ببندید.

روش استفاده از رزین

تیر رزین معمولا از سنگ های گرد به قطر یک الی دو سانتیمتر انتخاب می شود. سنگ را در قسمت چرمی رزین قرار دهید. با یک دست چوب رزین و با انگشت شست و اشاره دست دیگر قسمت چرمی رزین را بگیرید و تا آنجایی که قدرت دارید آن را بکشید. بعد دستی که چرم را نگه داشتید رها کنید تا تیر به سمت هدفی که نشانه گرفتید برخورد نماید.

 بنده مطمئنم که اهالی دهستان بنافت خاطرات شیرینی از شکار یا بازی با رزین دارند که برای دیگران شنیدنی خواهد بود. لطفا در بخش نظرات خاطرات شیرین خودتان را بازگو نمایید.