عاقبت معتاد

بَدیمه مردی چهل ساله خیابون

وِنه پِشت روک بییه، خَله پَریشون

خَله دل تو یار بییه وه خِدائی

چُرت زو، زارِک زوئه، کِرده گِدائی

وِنه رَخت چاک بییه، ریش دی بَرِشته 

نَخِشِ بو دا، نَم‌ چه‌چی  نِوِشته

تَن هِکِتِمه هاکِردِمه سِلوم 

چییه تِره، گپ بَزِن چَن تا کِلوم 

باته اَمان از دوست و رَفِقِ بَد 

مِره خنجر بَزونه به سونِ دَد

باتْمه ته شغل چی‌یه، چِکاره هستی

زن و وَچه دارنی، کی دِنه خرجی

زن و وَچه داشْمه، خِنه و ماشین 

کارتون خِس بَیمه، مه لا بَیّه آبچین 

چَنده مِن داشتِمه آبْرو، ِعِتِوار

خر هِم نِدارمبه تا بَوِّم سِوار

سیگار و تِریاک جه بی‌مه فِراری

مِره بد اِمو از هر چی تِریاکی

رَفِقون گوتِنه ته هاکون صِفا 

تریاک درد و مَرضِّ دِنه شِفا 

اَتّا نخ، دِتا نخ، بَیْمه سیگاری

تریاک کَشیمه روز و شو دِداری

تیلِندِ چایی و منقِل و وافور 

خِنواده ره مِجه هاکِرْدْنه دور 

مه تنِّ گرم دیگه نینگوئه تریاک 

دَکِتِمه توی شیشه و کِراک 

وِل و وارون بَهیمه، خیابونی

مال و زندگی بورده ناگِمونی

زِنا مَردِمِ سِره بَیّه کُلفِت 

وَچون کهنه کِنّه، کو ناز و نِعمِت

دومْبه اِسا مه حرفِ نَدینّی گوش 

از دستم خِرِنّی شِما حرص و جوش 

خِشی دَنییه این اَفیونِ دِله 

طبیعی بوش، تِجه نَکِنِن گِله

رَفِقونِ بد جه هاکِنین دوری 

آدِمِّ سر کیسه کِنّه بد جوری

اونایی که زونه دَم از رفاقت 

کِف کِنّه دَکِتْمه توی فِلاکت

این دِب، کیسه توره ره کِنده خالی

قرض و خواه وَرنه ته بَپیسته قالی

ته سِلامِّ علِک نَینه ته بِرار 

خِدی و غریب تِجه کِنّه فِرار

نِشْناسِنّه تِره ته زن و وَچه 

قُوِر نِدارنی اِندازی پَشه

مَردی ره هاکِرْدْمه منع و دِلالت 

دیگه وَسته، دَر بِرو از ذلالت 

یک دَفه شه ره دِم بِدا مه کَشه 

پَر پَتی بَزو جان هِدا مه کَشه

دوستعلی علیخانی / خرداد ۱۳۸۸