زندگی شهری

دل گپ روستایی‌که زمونه وِره شهر نشین هاکرده 

بَهیمه آواره‌ی شهر و غُربِت   

هَمِش بَته بَته نِدارمه فُرصِت 

تَن و روح زِندونی تو آپارتِمون

یاد بورده مه زِوون نارمه هم صُحبِت

ترجمه فارسی

حرف دل روستایی که روزگار او را شهرنشین کرده است 

آواره‌ی شهر و دیار غربت شدم 

از بس کار و دوندگی می‌کنم فرصت ندارم به خودم برسم 

جسم و روح‌ و روانم داخل خانه‌ی آپارتمانی زندانی شدند

بخاطر اینکه هم‌صحبت ندارم زبان مادری‌ام را فراموش کردم

شعر: دوستعلی علیخانی / مرداد نود و هفت