خانه‌های ییلاق مازندران

خانه‌های قدیمی مناطق ییلاقی مازندران را دریابیم

با توجه به ورود تکنولوژی و ساخت منازل به سبک شهر  در مناطق ییلاقی استان مازندران خانه‌های قدیمی هر روز تخریب می‌شوند و جای آن‌ها را خانه‌هایی از جنس تیرآهن، بتن، آجرهای سفالی و ... می‌‌گیرند. 

خانه‌های ییلاقی استان مازندران معمولا از گِل، سنگ و چوب درست می‌شدند. این  مصالح به وفور در این مناطق وجود داشت و پولی زیادی هم بابت آن پرداخت نمی‌شد. ساخت خانه‌ها معمولا با مشارکت بستگان و دوستان انجام می‌‌شد بنابراین هزینه ساخت آن زیاد نبود. 

یکی از مزایای مهم خانه‌های قدیمی عایق بندی آن بود. عرض دیوار آن معمولا پنجاه الی شصت سانتیمتر بود و همین امر باعث می‌شد در فصل تابستان گرما و در فصل زمستان سرما به راحتی در آن نفوذ نکند. پوشش آن چون از تخته بود مانع نفوذ گرما و سرما می‌‌شد. همچنین از پشت بام بعنوان انبار آذوقه مانند برنج، گندم، جو و ... مورد استفاده قرار می‌گرفت.

به دلیل شیب‌دار بودن زمین در مناطق ییلاقی، اکثر خانه‌ها زیرزمین داشتند که از آن جهت نگهداری مرغ، بره‌ها و گوساله‌ها استفاده می‌کردند. 

جنس درب و پنجره هم از چوب بود و داخل اتاق طاقچه‌های متعددی داشت که وسایل ضروری و پر کاربرد را داخل آن قرار می‌دادند.   

سکوی این خانه‌ها دارای ستون‌های چوبی بود و بین دو ستون را با چوبی اتصال می‌دادند و از آن جهت پهن کردن البسه استفاده می‌‌کردند. جهت حفاظت از کودکان بین ستون‌ها نرده‌های چوبی تعبیه می‌کردند تا مانع سقوط آنان شوند. 

اما در حال حاضر شاهد تخریب این خانه‌ها هستیم چون روستایی در روستا زندگی نمی‌کند تا با توجه به فرهنگ، شغل و آداب و رسوم خودش خانه‌اش را درست کند. افراد خوش‌نشینی که در حال حاضر در ر‌وستا که چه عرض کنم در « شبه شهر »اقدام به ساخت خانه‌های کاغذی کردند الگوی آنان خانه‌های شهری است که هیچگونه با فرهنگ روستا سازگاری ندارد. 

« خانه کاغذی : خانه‌ای که با آجرهای سفالی ده سانتیمتری ساخته شود. این خانه‌ها به دلیل عرض کم دیوارها گرما و سرما را سریعتر وارد فضای خانه می‌کنند به همین دلیل مناسب مناطق سرد و ییلاقی نیستند.» 

دوستعلی علیخانی / دی نود و هفت