کوپا: به یک جا انباشته کردن ساقه های شالی، گندم و جو کوپا می گویند.
کوپ تلار: مکانی که بر روی آن کوپا قرار می گیرد تا ساقه های شالی یا گندم از دسترس حیوانات اهلی و وحشی در امان باشند.
روش ساخت کوپ تلار:
در یک مکانی مسطح بوسیله ی کرواز (بیل نوک تیز) تعداد نه الی دوازده چاله به عمق چهل سانتیمتر می کندند سپس ستون های چوبی(دقاله) به قطر بیست الی بیست و پنج سانتیمتر و طول دو الی سه متر را به صورت عمودی داخل چاله قرار می دادند و اطراف آن را با سنگریزه و گل خشک پرمی کردند و بوسیله ی دسته ی کرواز روی سنگریزه ضربه می زدند تا محکم شود.
بعد تعداد ده الی دوازده عدد چوب به قطر پانزده سانتیمتر و طول سه الی چهار متری را به صورت افقی روی آن در فواصل معین ردیف می کردند و مقداری شاخه ی درخت روی آن پهن می کردند. سپس بوسیله یک چوب بلند (کرسخ) دسته های شالی یا گندم را روی کوپ تلار پرتاب می کردند و شخصی که مهارت خاصی در زمینه چپدن کوپا داشت (کرچین) دسته ها را به صورت مدور یا چهارگوش روی کوپ تلار به صورت منظم می چید.طوری که خوشه ها به طرف داخل و ساقه ها به طرف بیرون بود. هر چه کوپا بالاتر می رفت قطر آن کمتر می شد.
در آخر چند ردیف از دسته ها به صورت برعکس یعنی خوشه ها به طرف بیرون و ساقه ها به طرف داخل چیده می شد تا مانع نفوذ باران به داخل کوپا شود. در نهایت مقداری شاخه درخت روی آن پهن می می کردند و بوسیله شاخه های نازک درخت شل ( طناب) درست می کردند و شاخه های روی کوپا را محکم به هم می بستند تا باد و طوفان به آن آسیب نرساند.
جهت نمایش تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.
