به یاد خیاط‌های قدیمی دهستان بنافت
در دهه‌های گذشته خیاط‌های دوره‌گرد با چرخ خیاطی دستی و اتوی زغالی به منازل روستائیان می‌رفتند و کار دوخت لباس ( چوقا، پشلوار، جمه‌شلوار، جلازقه و ...) و لحاف و تشک را انجام می‌دادند.صاحبخانه هم امکانات خواب و خورد و خوراک خیاط را فراهم می‌کرد.
اوج کار خیاط‌ها بیشتر در مراسم عروسی و اعیادی مانند نوروز باستان بود.این روزها سرشان خیلی شلوغ بود بنابراین مردم جهت دوخت و دوز از قبل با خیاط‌ها هماهنگی می‌کردند و نوبت می‌گرفتند و بدین صورت شادی و نشاط را برای خانواده‌‌ها به ارمغان می‌آوردند.
خیاط‌ها در قبال خدماتشان پول یا کالا از مشتری دریافت می‌کردند. کالاها را با توجه به شغل مشتری که حاصل زحمتشان عمدتا برنج، گندم، پنیر، گوسفند و ... بود دریافت می‌کردند. چنانچه مشتری پول یا کالایی بابت دستمزد خیاط نداشت برایش کارگری می‌کرد و به نوعی معامله پایاپای انجام می‌دادند.
خیاطی یکی از مشاغل سخت به شمار می‌رود. به طور معمول همه‌ی خیاط‌ها به مرور دچار دردهایی در گردن، شانه، کمر، چشم، مفاصل و حتی آسیب دیدن انگشتان دست می شوند.
اسامی تعدادی از خیاط‌های قدیمی دهستان بنافت:
روستای دادوکلا: اِستا سید محمد موسوی
روستای سودکلا: اِستا ابراهیم سلطانی، اِستا رمضان صائمی و اِستا فضل‌اله طیبی
روستای سنگده: اِستا علی اکبر کاظمی، اِستا رجب رجبی، اِستا محمد موسوی، اِستا علی اصغر کاظمی، اِستا عیسی بابایی، اِستا رمضانعلی فرهادی، اِستا مهرعلی رجبی، اِستا قاسم یوسفی
روستای پاجی: اِستا مناف محمودی، اِستا محمد محمودی، اِستا خلیل رحمانی، اِستا احمد محمودی، اِستا جلیل رحمانی، اِستا ابراهیم خورشیدی
روستای میانا: اِستا عزیز خورشیدی ( اهل پاجی،ساکن میانا)
روستای درزیکلا: اِستا لطف‌اله محمدی، اِستا محمدعلی محمدی
