روزِگار ته خوشی چه گوم بَهییه
روزِگار ته دوستی چه گوم بَهییه
دِرو و تِغ بَزوهِن بَهییه مُد
روزِگار ته مَردی چه گوم بَهییه
ترجمه فارسی
ای دنیا، چرا خوشی‌هایت گم شدند
ای دنیا، چرا دوستی‌هایت گم شدند
دروغ و سو استفاده کردن از دیگران مُد شد
ای دنیا، چرا مردی و مردانگی‌ات گم شدند
شعر : دوستعلی علیخانی / مرداد نود و شش
هَمِش بَته بَته، آخِر نِداشتی !
اَمجه آسودگی کِه کِنده آشتی؟
برگردان فارسی
همیشه بدو بدو کار می‌کنیم، اما آخرش چیزی نداریم!
پس کی آرامش و راحتی با ما آشتی می‌کند؟
شعر: دوستعلی علیخانی / شهریور نود و هفت
تقدیم به رانندگان زحمتکش، مخصوصا شوفرای بیابون که به دور از خانواده در گرما، سرما ، برف و بوران دنبال کسب درآمد پاک هستند. متاسفانه پدیده‌ی زورگیری و راهزنی مدرن هم مزید بر علت شد و کار آنان را سختتر و پرخطرتر کرده است.
جاده دنده عوِض کِمبه روز و شو
راه توم نَوونه چِش ره بهیته خو
کنار بَیتِمه ماشین چُرت بَزِنم
چرخ پَنچِر بَهییه مِره بَیته تو
ترجمه فارسی
روز و شب پشت فرمان نشستم دنده عوض می‌کنم
به دلیل طولانی بودن مسیر، از خستگی چشمانم را خواب فرا گرفت
اتومبیلم را کنار جاده پارک کردم تا چرتی بزنم
وقتی با چرخ پنچر اتومبیلم مواجه شدم تب‌دار و مریض شدم
🌸🌸🌷🌻🌻
تاریک شو زَمبه دل به بیابون
جاده مه مونس و هَسمه سرگردون
ناسور هاکرده لینگ کلاج و ترمز
مه دست ره جغجغه هاکرده داغون
ترجمه فارسی
در تاریکی شب روانه جاده و بیابان می‌شوم
سرگشته و سرگردانم جاده همدم من است
از بس کلاج و ترمز گرفتم پاهایم آسیب دیدند
کار با جغجغه دست‌هایم را داغون کردند
توضیحات :
جغجغه : تسمه کش یا تسمه جغجغه، وسیله ای است برای بستن، سفت کردن و ثابت کردن بار بر روی کامیون و تریلی
دوستعلی علیخانی / شهریور نود و هفت
مازرونی مَثِل : دِر بَیّه، دِرو بَیّه؟
ترجمه فارسی: دیر شد، دروغ شد؟
کاربردمثل : زمانی که شخصی کالایی یا پولی را از کسی قرض گرفته باشد و مدت زمان زیادی از پس دادن آن گذشته باشد. چنانچه شخص قرض دهنده کالا یا پولش را درخواست کند و شخص قرض گیرنده برای فرار از واقعیت آن را حاشا یا تکذیب کند. این مثل را بکار می‌برند.
اوپرت ییلاق دامداران بنافتی
چِکِل مِره اَمروز مهمون هاکرده
مه سَرِ راه ره گِل بارون هاکرده
مه دست ره دِماسته شه چِش بَکشییه
شه گیسه ره مِسته اَپشون هاکرده
برگردان فارسی
امروز کوه مرا مهمان کرد
با گل به استقبالم آمد و مرا گلباران کرد
دستانم را گرفت و روی چشمانش نشاند
گیسوی خودش را برایم افشان کرد
شعر: دوستعلی علیخانی / خرداد نود و هفت
امروز رفتم سری به باغچه‌ام زدم دیدم پیرمرد همسایه‌ی شالیکار، افسرده و غمگین با خودش حرف می‌زند. پس از سلام و احوالپرسی گفت: شش ماه داخل زمین شالیزاریم با گل و لای دست و پنجه نرم کردم. با توجه به گرونی کود و سم و ... هزینه‌ی زیادی کردم تا اینکه محصول خوبی به ثمر نشست.
وقتی خوشه‌های طلایی برنج را می‌دیدم خستگی از وجودم بیرون می‌رفت. اما باد و باران بی‌موقع شالی‌ها را درهم و برهم کرد و خواباند و مانع ورود دستگاه دروگر شد. بنابراین درو باید با دست انجام شود. این امر موجب بالا رفتن هزینه‌ی اضافی می‌شود با توجه به این نمی‌دانم چیزی عایدم می‌شود یا نه؟
من هم صحبت‌های پیرمرد را به نظم در آوردم و تقدیم ایشان کردم تا در خلوتش زمزمه کند.
اَمسِوی بوردِمه بینج زمینِ سَر
چَلو بَلو مه بینج، دَکِته گِس پَر
شِش مای زحمت و تیل دِله دَیِّن
وارش له بِدا بینج، کار نشونه دَر
ترجمه فارسی
امروز صبح رفتم سر زمین شالیزاریم
وقتی شالی‌ها را درهم و برهم دیدم افسرده شدم
شش ماه داخل گل و لای رنج و عذاب کشیدم
باران شالی را خواباند و کار درو را سخت و طاقت فرسا کرد
توضیحات :
چَلو بَلو: درهم و برهم، نامرتب، خوابیدگی گیاه به صورت نامنظم
گِس‌پَر : پس گردن
دَکِته : افتاد
دکته گس پر : گردنش کج شد، افسرده و ناراحت شد
دوستعلی علیخانی / شهریور نود و هفت
