ضرب المثل مازندرانی 2

ردیف	ضرب المثل	معنی فارسی	کاربرد ضرب المثل
1	همه وه دوایی، مه وسته کورک.	برای همه دارو هستی، برای من دمل یا زخم.	موقعی که شخصی نسبت به دیگران خوبی کند اما نسبت به شخص خاصی بدی کند این مثل را بکار می برند.
2	ته تش مره گرم نکرده، ته دی مره کور هاکرده.	آتش شما مرا گرم نکرد، دود آتش شما باعث کوری چشم من شد.	زمانی که شخصی را برای کمک و یاری نزد خود بیاوری نه تنها کمک نکند بلکه موجب زحمت شما شود این مثل را بکار می برند.
3	اون تا که ته فنده، مه کال چرم بنده.	اونی که فوت و فن توست، بند کفش کهنه من است.	موقعی که شخصی بخواهد به دیگری کلک بزند و با حیله و نیرنگ به هدفش برسد این مثل را بکار می برند.
4	وله چو راست نوونه، ترش شیر ماست نوونه.	چوب کج راست نمی شود، شیرترش ماست نمی شود.	کسی که ذاتا آدم بدی باشد و پند و اندرز در او اثرگذار نباشد این مثل را در موردش بکار می برند.
5	اسب هدا اِ خر هایته، از خشحالی پر هایته.	اسب را داد الاغ گرفت، از خوشحالی داشت پرواز می کرد.	زمانی که شخصی کالای گران قیمتی را با یک کالای بی ارزش معاوضه کند این مثل را بکار می برند.
6	کاتی ره پله پله لو شونه.	نردبان را پله پله بالا می روند.	در جواب کسی که می خواهد یک دفعه به همه چیز برسد این مثل را بکار می برند.
7	بچا آهن سر چکوش نزنه.	روی آهن سرد چکش نمی زنند.	در موردی استفاده می شود که شخصی کار بیهوده ای انجام دهد.

ضرب المثل مازندرانی 1

 پیر باته مثال

پیر باته مثال هر منطقه ای نشونه ی وشونه مردم فکر و روحیه هسته که مردمون جاهای دیگه بتونه از این راه روحیه،اخلاق و طرز فکر اون مکام ره په بورن. ازه ماقع اتا پیر باته مثال برای باهوتن اتا کلام انده روشن و معلوم هسته که از اتا گب دراز و دمباله دار جم ونه اثر ویشتر هسته.

پیر باته مثال ویشتر اتا کلام کتا اِ که پیرون و آدم های دونا خله راحت بتونه شه گب ره بزنن و ازه ماقع بتونه جلوی جنگ و مرافع ره بیرن و دِ طرفِ تکِّ خنده مشت هاکنن و دل ها ره به هم گره بزنن. به خاطر همین باتمه چن تا از پیرباته مثال هایی که در دهستون بنافت ویشتر مورد استفاده قرارگرنه ره شمه یاد بیارم تا بتونیم اتّا تِب از این گتِ دریو او ره درگب و صحبت هامون بکاربوریم و نهلیم فرهنگ و زون شیرین مازرونی به همین راحتی از بن بوره.

1- خمیر شل بیّه لاک او پس دنه (لاک – لگن چوبی)

موقعی که برای کسی گرفتاری های زیاد و پی درپی روی دهد این مثل را بکار می برند.

2- سر انجیلی بن توسکا

این مثل  برای افراد دورو یا کسانی که ظاهر و باطن شان یکی نیست کاربرد دارد.

3- سنگ زندی ، کتوکِ طاقت ره ندارنی (کتوک – کلوخ)

این مثل برای افرادی که با دیگران شوخی های تندی می کنند اما طاقت شوخی طرف مقابل را ندارند کاربرد دارد.

4- هر کس تش هاکرده،توش کرنه (توش – گرما)

این مثل در مورد اشخاصی که متحمل زحمتی نشده اند و انتظار مزد یا پاداش را دارند بکار می رود.

5- سیو لمه ره هر چی بشورن اسپه نوونه (لمه – نمد)

این مثل برای افرادی که قیافه جالبی ندارند و می خواهند با آرایش خودشان را زیبا جلوه دهند بکار می رود.

6- گالش پیر بیّه، گوک په وونه (گالش – دامدار * گوک – گوساله)

زمانی که فرزندان به پدر و مادر پیر خودشان بی اعتنایی کنند این مثل را بکار می برند.

7- پاجی به اون ورده نیّه ،گوگلی چکله(پاجی - نام روستا * گوگلی چکل - کوه گوگلی)

برای اشخاصی که به آخر خط رسیده اند این مثل را بکار می برند.

8- او در کوزه ، تشنا در دوره  یا خر ره سواره ،دره خر گردی

در موردی گفته می شود که شخصی به دنبال چیزی بگردد در حالی که آن چیز در اطرافش باشد.

9- مه کشه نیشتی ، مه ریش ره کندی ( کشه – بغل * نیشتی – نشستی * کندنی – می کنی)

در موردی گفته می شود که شخصی درمنزل طرف مقابل برخورد تندی با او داشته باشد.

10- میرشکار ره کدخدا هاکردنه، آفتاب روز کلک پوشنه ( میرشکار – شکاربان * کلک – نوعی پالتو)

موقعی که شخصی به مقامی برسد و شایستگی آن مقام را نداشته باشد این مثل را برای او بکار می برند. 

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@