کل سنگ ( ( Kel sang
در زبان فارسی به « کل سنگ » فَلاخَن می گویند. نام های دیگر آن عبارتند از : فلاخان ، فلخمان ، پلخمان ، فلماخن ، دستاسنگ ، دست سنگ ، قلاب سنگ ، قلباسنگ ، قلماسنگ ، فلماسنگ ، کلاسنگ و کلماسنگ ( فرهنگ صبا فارسی )
کل سنگ وسیله ای برای پرتاب کردن سنگ بود که در گذشته های نه چندان دور مورد استفاده چوپانان و کشاورزان ( دشتبون و شوپه گر) قرار می گرفت.
چوپانان دهستان بنافت ( دادوکلا ، سودکلا ، ولیکچال ، ولیک بن ، وزملا ، درزیکلا ، سنگده ، پاجی ، میانا ، جورجاده ، جیجاد ) همیشه با خود کل سنگ حمل می کردند تا از آن در کنترل گله گوسفند سود جویند. زمانی که گله در میان دشت و یا بوته زارها پراکنده می شدند چوپانان، سنگ را به وسیله کل سنگ در اطراف گله پرتاب می کردند، تا گله از سر وصدای ایجاد شده وحشت کنند و در یک جا جمع شوند. و به این شکل چوپانان می توانستند گله را کنترل کنند . همچنین شوپه گرها جهت دور کردن خوک ها و دشتبون ها جهت فراری دادن حیوانات از اطراف مزرعه گندم یا جو از آن استفاده می کردند.
طریقه ساختن کل سنگ benaft11@
کل سنگ را معمولا از پشم بز می بافتند. چون پشم بز از استحکام بیشتری برخوردار بود. این وسیله دارای یک مخزن سنگ بود که می توانست به راحتی سنگی به اندازه یک تخم مرغ را در خود جای دهد و همچنین دارای دو رشته ریسمان بافته شده با عنوان دستک به اندازه ی تقریبا ۷۰ تا ۸۰ سانتی متر بود که یک رشته آن در انتها حلقه شده و محکم بسته می شد. این دو رشته ریسمان از دو طرف تا مخزن امتداد می یافت. حلقه ی ایجاد شده در انتهای یکی از دستک ها به خاطر این بود تا انگشت سبابه در آن جا ی گیرد و هنگام پرتاب خود کل سنگ به همراه سنگ پرتاب نشود. benaft.blog.ir
نحوه ی پرتاپ کل سنگ
ابتدا کل سنگ در یک دست قرار می گرفت. و انگشت سبابه در حلقه ی تعبیه شده در انتهای ریسمان قرار می گرفت . بعد سنگ را در مخزن قرار داده و رشته دیگری که حلقه نداشت را بین انگشت شصت، همان دست با انگشت سبابه محکم نگه می داشتند. سپس کل سنگ را چند دور می چرخاندند بعد انگشت شصت را رها کرده تا سنگ با سرعت به سمت هدف یا مکان مورد نظر پرتاب شود.
