زالزالک در جنگل های دهستان بنافت به وفور وجود دارد و بسته به رنگ میوه « سرخ ولیک » و «سیاه ولیک » نامیده می شود. فصل شکفتن گلها بهار است و فصل رسیدن میوه ها اواخر شهریور است .این گیاه درمناطق جنگلی استان مازندران با نام های متفاوت وجود دارد.
خواص زالزالک ( ولیک )
به طور کلی خواص میوة ولیک ( زالزالک وحشی ) را ضد کمی ویتامین C، ملین، مقوی معده، مفتح و بازکنندة گرفتگیها و محرک میدانند.
زغال میوة ولیک (میوه را میسوزانند که زغال شود) یک زغال گیاهی بسیار مفید است و برای معالجة سوءهاضمه و به خصوص برای بند آوردن اسهال خیلی نافع است.
در هندوستان عصارة آبی میوة ولیک ( زالزالک وحشی ) را به عنوان مقوی برای تقویت قلب میخورند و برای معالجة بیماریهای ارگانیک و فونکشنال قلب نظیر دیس پنوئا (تنگی نفس که ناشی از ضایعات قلبی باشد) و هایپرتروفی (بزرگ شدن قلب)و ضعف قلب تجویز میشود.
حکمای طب سنتی ایران، ولیک ( زالزالک وحشی ) را از نظر طبیعت سرد و خشک میدانند و از پوست درخت به عنوان تببر استفاده میکنند. به طور کلی، دم کردة گلهای ولیک ( زالزالک وحشی ) و یا گرد گل خشک شدة آن به مقدار پنج تا هشت گرم در روز برای ضعف
قلب، آنژین، ورم آئورت، اختلالات عصبی از جمله نگرانی، بیخوابی، سرگیجه، احساس صدا در گوش و نظایر آن مفید است.
در فرانسه یک قاشق سوپخوری گل ولیک ( زالزالک وحشی ) را در یک فنجان آب جوش دم میکنند، و تا سه فنجان از آن را در روز به عنوان ضد اسپاسم، رفعکنندة بیخوابی و ناراحتیهای دوران یائسگی میخورند.
در دهستان بنافت میوه ولیک عمدتا به صورت
خام مورد استفاده قرار می گیرد . اما عده ای از خانم های اهل ذوق بنافت از میوه ولیک
جهت درست کردن مربا بهره می برند.