پونزه روز کار داشته عید، نوروزخونها دست
چو به دست و دوشتره به دوش شعر خوندستنه و بموهن بهار ره خور دانه. مردمِ دَمِ دَر
شینه و وشون اِسته شعر خوندستنه. هر کسی شه سَرِاِندا وشونه انعام دائه. کِت کِتِه
هِم وشونه دور جمع بینه.اهل خنه هم بِریم اِمونه و وِشونه شعر ره گوش دانِه.
استاد رمضان کریمی از روستای شلدره دودانگه با گروه نوروزخوانی
شعر نوروز خوانی
|
اول به نوم خدا سلام بر ته ای آقا بمومه دولت سرا سر کشمبه همه جا غصه ره دمبه پِیی دره اِنه باز عَیدی نوبهارِ نو بِمو گل بشکفته بو بِمو
دِواره بَیّه بهار فصل کشت و فصل کار ویشه اِ دار مشت خال زمین هسته لاله زار تی تی مشت هاکرده دار گسفن هسته وره مار نوبهارِ نو بِمو گل بشکفته بو بِمو
|
زمستان بهییه سر سردی ره هِدا اون ور بهار بمو دروِن سَر گل بمو تا نال سر چکل ورف بیّه او روخنه هم مشت او نوبهارِ نو بِمو گل بشکفته بو بِمو
بهار بمو ای آقا صله رحم بیار جا با مردم خب هاکون تا محبت هاکون نشا ته همراه بوشه خدا سربزن ته همه جا نوبهارِ نو بِمو گل بشکفته بو بِمو
|
شعرخون بموئه اسا سر زمبه من همه جا پیش ندار و دارا شمه نال اِمبِه بالا شادی هاکنین شما دلکش بهییه هوا نکنین این پا اون پا نوبهارِ نو بِمو گل بشکفته بو بِمو
مشت عموی با وفا پسر هاکنی زوما ون دست دوندی حنا تکون بخو دَکف را دست دینگن جیف درون انعام ره هاده بیرون خشحال بوّه نوروزخون نوبهارِ نو بِمو گل بشکفته بو بِمو |
استاد محمدرضا اسحاقی از روستای گرجی محله بهشهر با گروه نوروزخوانی
