چکل وِسته
سه شنبه, ۲۱ آذر ۱۳۹۶، ۰۳:۲۵ ب.ظ
« چِکل وِسته »
سبزِ مِکنا جه بَیتی شه رو ره
زردِ لِچک جه بَیتی شه ابرو ره
اِسپه چارقدِّ هاکِردی پَندونی
ته ناز جِلا هِدا مه چِشِ سو ره
شعر : دوستعلی علی خانی / آذر نود و شش
ترجمه
« برای کوه ، در وصف کوه »
با روسری سبز صورتت را پوشاندی
با روسری زرد ابروانت را پوشاندی
با روسری سفید سر و گردنت را پوشاندی
ناز و عشوه‌ی تو به چشمانم روشنایی بخشید
پندونی: شکلی از بستن روسری
در قدیم زنان مازندرانی با روسری بزرگی سر و گردن و قسمتی از بالا تنه را می پوشاندند که به این نوع پوشش یا بستن روسری پندونی می گفتند.
شعر : علیخانی آذر نود و شش
