بنافت

بایگانی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب

شعبان نادری رجه

پنجشنبه, ۱۴ خرداد ۱۳۹۴، ۰۹:۱۹ ق.ظ

شعبان نادری رجه متولد سال1350 شمسی، ساکن پل سفید،  شهرستان سوادکوه، دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ادبیات فارسی و دبیرادبیات مدارس شهرستان سوادکوه هستند. شعرهای وی در کاست های استاد ابواحسن خوشرو و محمود شریفی و دیگر خوانندگان مازندرانی مورد استفاده قرار گرفته است.

   استاد شعبان نادری در همایش های پاسداشت دهستان بنافت حضور گرم و صمیمی داشته اند و باخواندن اشعار محلی اهالی دهستان بنافت را همیشه سر ذوق آورده اند.

 شعر مله‌ی استاد نادری پیام‌های زیادی دارد. ایشان مسائل متعددی را در این شعر مطرح کرده‌اند که متاسفانه در  جامعه‌ی کنونی هر روز با آن روبرو هستیم و با آن‌ها دست و پنجه نرم می کنیم و چشمان خود را خواسته یا ناخواسته بر روی این واقعیات بسته‌ایم و ریشه به تیشه یکدیگر می زنیم.

هئیی ئه ریشه رِ هره کشمبی                 بیستا بیستا داز و دره کَشمبی

راضی به حق خودمان نیستیم و فقط خودمان را می‌بینیم. در اطراف ما عده ای بدون شام سر بر بالین می‌گذارند و عده ای دیگر آرزوی پوشیدن یک دست لباس نو را دارند.

درنه وچونی وِشنا خِسّنه                   بی‌بالش، بی سرین، بی‌لا خِسّنه

اگر بخواهیم بیت بیت شعر مله را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهیم به قول معروف، «مثنوی هفتاد من کاغذ شود» و در این مجال نمی گنجد. پس قضاوت و تفسیر شعر مله را بر عهده‌ی خودتان می گذارم انشاالله که به خودمان بیاییم و جور دیگری به دنیا و اطرافیانمان نگاه کنیم.  

مَله

مه مله بلندِ حِصار نداشته                                                                           

هیچ کسی پاپِلی جا کار نداشته                                                                      

اِماجه هر روز دل دَکِش نکردنه                                                      

گل رِ لو نیتنه نَخِش نکردنه                                                               

هئیِ گپِ جا ایمون داشتمی                                                                  

 اِفتاب رِ شه سرپیش مهمون داشتمی                                

هیچ کس رَفِق رِ دکلاب ندائه                                                           

رفیقِ دسِّ به طناب ندائه

دیگه شه دل رِ سنگِ چین هاکردمی                                        

 اِفتاب رِ دلِ جا بریم هاکردمی                                               

دیگه دل رِ بندِ کلی بهیته                                                                           

  لمبیک دَکِته تن رِ دی بهیته                                                              

اسا حیاط به حیاط سیم بزوئه                                                           

 بلوک جا شیشه بریم بزوئه             

امه یاد بورده اتّا ریشه بیمی                                                              

همه اتّا او په‌ی وچه بیمی                                                                 

ته یاد بورده پیته کَلوش رِ کردی                                                        

 یا که اون لَش بزه روپوش رِ کردی                                             

کَسِر دومبی فقیرِ وَر هنیشیم                                                                         

 یا پیت کته لمه‌ی سر هنیشیم                                                          

نِلِمبی تن فقیرِ تن رِ بنده                                                                           

پیرن، چارویدارِ پیرَن رِ بنده                                                                 

تش هایته موزی دار رِ او نزمبی                                                    

شه دس رِ مشک و عطرِ رو نزمبی                                               

اینتی بیمی که برار رِ نشمبی                                                          

در سوزنه افرا‌ دار رِ نشمبی                                                        

انه روزی اِفتاب رِ راه ندِمبی                                                                         

تیر بخرده شوکا رِ جا ندمبی                                                              

شو دکته آدم رِ سو ندِمبی                                                         

اتا «روح پاپلی» رِ او ندِمبی                                                            

ملیجه‌ی دسِّ نون رِ گیرمبی                                                             

تیکای ملک و سامون رِ گیرمبی                                            

انده مزّیر که خو کوتن بهینه                                                            

یک شو لوتکی وطن بهینه                                                                 

عُمِر بورده عاشِقِ گل نهیمی                                                               

عاشِقِ خوندِشِ بلبل نهیمی                                                       

اتا عمرِ دل به اندون هدامی                                                                 

 دل رِ دسی دسی زندون هدامی                                                      

ندامی دل رِ کوتر کوه بوره                                                              

 ماه چارده شوی پادو بوره                                                  

گِلِ ونوشه‌ی گِر رِ نِشامی                                                        

عشقِ امیر و گوهر رِ نِشامی                                                             

دیگه مه مله بالِ ماس دنیه                                                                       

 اتّا آدِمِ رُک و راس دنیه                                                                    

هئیی ئه ریشه رِ هره کشمبی                                                                        

بیستا بیستا داز و دره کَشمبی                                                                 

اتّا دارا صدتا فقیر درنّه                                                                            

صد تا به نونِ شو اسیر درنه                                                               

درنه وچونی وِشنا خِسّنه                                                                  

بی‌بالش، بی سرین، بی‌لا خِسّنه                                                             

ندائه مال که فخر و فیس هاکِنی                                                         

جمع هاکِنی و دس رِ میس هاکنی                                                 

مال هدائه اَتی رِ تیم هِشِندی                                                        

  اَتی رِ سفره‌ی یتیم هِشِندی                                                                     

دَس هدائه فقیرِ دس رِ بیری                                                                       

تا مظلوم حقوق رِ پس بهیری                                                             

زنده اون نیه تَشِ سو بکوشه                                                            

گِل رِ لو بیره، بک و بو بکوشه                                                        

چه وِنه کوتر رِ کپّل بَزِنیم؟                                                                                    

 هئی رِ تهمتِ باطل بزنیم                                                                     

چه وِنه چلچلا رِ هیش هاکِنیم؟                                                 

 پاپِلی بمو در رِ پیش هاکنیم                                                      

بِلیم شوکا زلالِ او بخره                                                                        

بوره ممرز کشه تو بخره

  بِلیم تیکا خِر و خشی هاکنه                                                                       

هرجا خوانه شه کوچ کَشی هاکنه                                             

بلیم بلبل شه سه سِرنا بزنه                                                                        

 بوره ویشه به ویشه پا بَزِنه                                                                   

تا دَرِمبی او رِ تیلِن نکنیم                                                                        

 بدی به سبزه و هِمن نکنیم                                                                     

سر آخِر یک وجه کفن ورمبی                                                        

اتّا میس خاک، سرین بِن وَرِمبی                                               

امه جا اتّا اسم و نوم موندنه                                                                          

اتّا مزار بی‌نشون موندنه


با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرامی بنافت بپیوندید

benaft11@

نظرات  (۲)

۲۴ شهریور ۹۵ ، ۱۱:۲۶ مزده مختاری بایعکلایی
باسلام و درود فراوان بنده هم با اقای مختار موافقم که درباره اکبر خنجری  شعر بگن

باسلام وعرض احترام /جناب آقای نادری باتجربه ای که حضرتعالی دارید خواهشمنداست شعری درمورد اکبر مختاری بایع کلایی معروف به اکبر خنجری که با ساز محلی و باصدای گرم جناب خشروخوانده شود اکبر حنجری یکی از یاران هژبر بود که بعداز دستگیری هژبر به زندان قجر فرستاده واعدام شد اویکی ازپهلوانان زمان خود بود که بایع کلا سوادکوه در زمان خود نظیر نداشت باتشکر /مختار از تهران

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">