حرف دل آب
« اویِ دلِ گپ »
دیروز مِره التماس کِردی بِهِم
اَمرو دست و لینگ دَکِتی که نِهِم
تا دیروز مه وِسته کَتِنی دعوا
اَسـا کـه بِمـومه بَـهیمـه بـلا؟
مِن وِنا بِوارِم هستِمه نِعمِت
شِمه بی‌تدبیری جه بَیمه نِقمِت
سدِّ طبیعی مِسته بییه ویشه
اَرماتوری جه بَوری سدِّ ریشه
کوه‌ی کَش ره بوتی، بَزوئی ته دار
ویلا بِساتی، مه خِشی بورده مار
ویشه چَن لا بییه هاکِردی تک لا
مه خِنه رِق بدائی، بَیتی مه جا
تفریحگاه مه دلِ سر ته بِساتی
وِلِق هِدائی، اون وَتِّر نِساتی
مه راه په پِل بِساتی تا بوری یور
نَخِش بِساتی مه راه هاکِردی کور
تِره یاد دَره مِره دائی آزار
اِسا برمه کِندی، گونی ته شه زار
دیروز مِن پیاده ته بیهی سوار
گونّه دست بالای دست دَره بسیار
ترجمه فارسی
« حرف دل آب »
دیروز التماس می‌کردی تا ببارم
امروز به دست و پایم افتادی تا نبارم
تا دیروز به خاطر من جنگ و دعوا داشتید
حالا که به سراغ همه آمدم بلا و مصیبت شدم
من باید ببارم چون برای شما نعمت هستم
اما با بی‌تدبیری شما مایه رنج و عذابتان شدم
جنگل مانند سد طبیعی مرا در خودش جا می‌داد
اما شما با اره‌موتور ریشه‌ی این سد را قطع کردید
کوه را کندی، درخت را قلع و قمع کردی
جایش ویلا ساختی و خوشی را از من گرفتی
جنگل چندین لایه داشت اما شما جنگل را تک لایه کردید
خانه‌ام را خراب کردی و جایم را اشغال کردی
روی قلبم محل تفریح و گردش درست کردی
مرا تحت فشار قرار دادی اما حاضر نشدی آن سوتر تفریحگاه بسازی
سر راهم پل ساختی تا از روی آن عبور کنی
اما پل غیراستاندارد درست کردی و راهم را بستی
یادت هست مرا همیشه آزار و اذیت می‌کردی
حالا گریه می‌کنی و از مصائب و گرفتاری‌هایت می‌نالی
دیروز من درمانده و پیاده بودم اما تو سواره بودی
می‌گویند دست بالای دست بسیار است حالا تو درمانده شدی
دوستعلی علیخانی / فروردین نود و هشت
