بنافت

بایگانی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب

اِمسالِ بِهار مردِم وِسته با بهار سال‌های قبل خَله فرق کِنده. امّا طبیعت شه کار ره انجام دِنه.
دارها سوز بَینه و بَعضه دارها شه سر اِسپه چادِر بِشتِنه. وَنوشه، گوجوجوک و چپ‌چپا صحرا ره مشت هاکِردِنه. هوا هِم کم‌کم دَره گرم وونه همه جا یک دست سوز بَیّه.
امّا مردِم کمتر این همه نو بَیّن ره حس کِنّه. بخاطر اینکه اَتّا غول به نوم کرونا بِمو  باعث آزار همه بَیّه. وقته استرس،اضطراب و ناگِرونی دَووشه آدِم خَله چیزا ره نَوینده. فقط به این فکر کِنده که این مریضی وِره یا وِنه خِنِواده ره نَیره.
نوروز خون‌ها هِم که پیغوم بهار ره اِیاردِنه، امسال وِشونِ پیغوم کِرونایی هسته. مردِم ره سفارش کِنّه مُخبر بوشِن و شه خِنه جه در نَشوئن تا این غول وِشونِ سر جه رفع بَووشه. 

 
باد بهارون بِمو 
عمو نوروزخون بِمو 

اَمه دیار بِمو غول
آدِمخوار هسته وه مول
وِره گونّه کرونا 
پیک ره کِنده مفتلا
باد بهارون بِمو 
عمو نوروزخون بمو

آی خواخر و آی بِرار 
با هم بِهِلیم قِرار 
خِنه جه در نَشوئیم
دستها ره خوب بَشوریم 
باد بهارون بِمو 
عمو نوروزخون بِمو 

اَگه بوهِردی بِریم 
ماسک ره بَزِن ته شه دیم 
دستِکَش ره بِهِل دست
این کرونا هسته پَست
باد بهارون بِمو 
عمو نوروزخون بِمو 

اَگه بوردی بینِ جَم
فاصله ره نَکون کَم
مه حرفا ره هادی گوش
دور وونه غولِ چَموش
باد بهارون بِمو 
عمو نوروزخون بِمو 

📝 دوستعلی علیخانی / اسفند نود و هشت

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ اسفند ۹۸ ، ۱۰:۴۵
دوستعلی علیخانی

نارمه فِنی بِشکِن، جیف دَکون مَمیج
گومبه یک رو بوش،یا کَجِک یا هویج
 ترجمه فارسی
نمی‌گویم بینی دیگران را بشکن و در جیبش کشمش بریز
می‌گویم دورو نباش یا زورگو باش یا مهربان باش 
شگرد چماق و هویج : یعنی گاهی با چماق طرف را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد و گاهی به او هویج می‌دهد و محبت می‌کند. 

📝 دوستعلی علیخانی 
 

  

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ بهمن ۹۸ ، ۰۸:۰۲
دوستعلی علیخانی

                             

مادر عزیزم؛ 
دوست ندارم مانند خورشید باشی و غروب کنی 
دوست دارم همیشه مانند سایه‌ام در کنارم باشی 
تا احساس آرامش کنم. 

 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ بهمن ۹۸ ، ۰۹:۲۷
دوستعلی علیخانی

 

 اَگه لائز بِئه هورت بَکِشه پِل
 
اَگه وَرف لانْگه مِره هاکِنه شِل
 
چِش ره کوریک گِرمه اِمبه ته وَری 

مه دَس نییه ته وِسته بَهیمه خِل 

ترجمه فارسی 
چنانچه سیل بیاید و پل را با خودش ببرد 
اگر عبور از مسیر پر از برف پاهایم را ناتوان کند 
چشمانم را می‌بندم نزد تو می‌آیم 
چون دست خودم نیست دیوانه‌ی تو هستم 

📝 دوستعلی علیخانی / بهمن نود و هشت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۸ ، ۰۹:۴۹
دوستعلی علیخانی


وَرفِ پیری هِنیشته مه سر و رو 
امّا سونِ جِوون کِمبه دو به دو 
مه سِن ره نِش، دل ره هارش جِوونه
تا لینگ همراهی کِنده کوه شومْبه لو

ترجمه فارسی
برف پیری، روی سر و صورتم نشست 
امّا مانند یک جوان بدو، بدو می‌کنم 
به سن من نگاه نکن، به قلبم بنگر که جوان است 
تا زمانی که پاهایم توان دارند از کوه بالا می‌روم 

📝 دوستعلی علیخانی/ بهمن نود و هشت 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۸ ، ۰۹:۴۶
دوستعلی علیخانی

بد جوری مه ره شه پابَند هاکِردی 
تِره هر چی اِشِمبه سِر نَوومبه 

ترجمه فارسی 
بیش از حد مرا به خودت وابسته کردی 
هر چقدر که به تو نگاه می‌کنم سیر نمی‌شوم

📝 دوستعلی علیخانی / بهمن نود وهشت
 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۸ ، ۰۸:۴۰
دوستعلی علیخانی

خَله ساله بَهیمه مِن شهر‌نِشیر 
قاطی کِوریکِ دله بَیمه اسیر 

یِلاق بوردِمه بَلکوم دل بَوو وا 
بَدیمه یلاق ره سرهایته ویلا

آدِمای مَله بینه ناشناس
چِش عینک‌دودی و تن نَخِش لِواس

سِره سَر‌سَرِبِن، آیفون تصویری 
وِشونِ اِتول هِم بییه خارجی

فارسی و زِوونِ دیگه زونه گپ 
مِره اِشابینی وِشونا چپ چپ

مه سر سیو بَیّه، بَیمه تو به تو 
مِره تَب بَزو بَیته مردِ خِش رو

بَدیمه وه هسته دائی یارعلی
باته دِرِست ویمبه، هستی ذلفعلی؟

سونِ اِنار اَمه دل بَیّه پاره
خاطِراتِ قدیم یاد بِمو ماره

روزی یارعلی بییه گتِ مردی
زمین بَروته وَر هائیته سردی

اِسا بَیّه آرش خانِ سره‌دار
آخرِ ماه وِنه گیر اِنه دوزار

کی بورده، کی بِموئه اَمه مَله
دَندون بِمو، بِوازِندییه لوچه

ترجمه فارسی
خیلی سال است که من شهرنشین شدم 
داخل آپارتمان قوطی کبریتی گرفتار شدم
به سمت ییلاق رفتم بلکه دلم شاد شود
دیدم ییلاق را ویلاهای متعدد فرا گرفت 
دیدم آدم‌های داخل روستا ناشناس هستند
عینک دودی زده و لباس‌ نامناسب پوشیده بودند
خانه‌ها چند طبقه بود و آیفون تصویری داشتند
اتومبیل‌هایشان مدل بالا و خارجی بود
با زبان فارسی و دیگر زبان‌ها حرف می‌زدند
مرا چپ چپ نگاه می‌کردند
سرم گیج رفت، داشتم می‌افتادم
که مردی خوش‌رو مانع افتادنم شد 
دیدیم دائی یارعلی از اهالی روستا است 
به من گفت درست می‌بینم تو ذلفعلی هستی؟
به گریه افتادیم و مانند انار قلبمان پاره پاره شد 
خاطرات دوران گذشته‌ی روستا به یادمان آمد 
روزی یارعلی برای خودش مرد بزرگی بود 
وقتی زمینش را فروخت، بزرگی را هم فروخت
حالا سرایدار آرش خان (از ناکجا آباد) شد
منتظر است که پایان ماه مبلغ ناچیزی گیرش بیاید
چه کسانی آمده‌اند و چه کسانی رفتند 
وقتی دندان آمد لب را به عقب راند 

📝  دوستعلی علیخانی / آذر نود و هشت 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۰۸:۰۵
دوستعلی علیخانی

مه دَس چیسه دَکِته دیمِّ چِروک 
مه اشتها کور بَیّه بوسته تِروک 
مه لینگ وَل بَیّه بَهیمه عصاکَش 
مه چش مَشتِ مِیا سو دِنه پِروک 

ترجمه فارسی
دست و صورتم را چین و چروک فرا گرفت 
اشتهای من کور شد و ضعیف و ناتوان شدم 
پایم لنگ شد و عصا را با خودم می‌کشم 
چشمانم را ابر فرا گرفت و نور کمی دارد 

دوستعلی علیخانی / آبان نود و هشت 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ آذر ۹۸ ، ۱۹:۵۲
دوستعلی علیخانی

نا قَدِمی گِرنی، نا گِر کِندی وا
چه وه کورِ گِر زَندی، وَندِنی راه

ترجمه فارسی
نه قدمی برایم می‌گیری، نه گره‌ای از زندگی‌ام باز می‌کنی
چرا راهم را می‌بندی و گره‌ی گور در مسیر زندگی‌ام می‌زنی

شعر: دوستعلی علیخانی 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ آذر ۹۸ ، ۱۷:۵۷
دوستعلی علیخانی

اسب ره بار هاکِنِم، هِنیشِم سَربار
بورِم یِلاق وَری پیشِ جانِ مار 
خَله تومه نِنای چش دَره راه
وِنه دل ره بند بَزِنِم، بَوّه خار 

ترجمه فارسی
اسبم را بار می‌زنم و میان بارش می‌نشینم
به سمت ییلاق نزد مادر عزیزم می‌روم
خیلی وقت است مادرم انتظار مرا می‌کشد
بروم، قلب شکسته‌اش را بند بزنم تا خوب شود

شعر: دوستعلی علیخانی 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ آذر ۹۸ ، ۱۷:۴۸
دوستعلی علیخانی


تیر ماه سِزده شوی اَمه مَله، قدیما

سزده شو، بِبا اَتّا کِرکِ سر ره وِرییه و نِنا وِره پَر کِرده و اَتّا ته‌چین مَشتی پته، جوری که گو رِغون بو آدِم ره شِفت کِرده و ماقع بَخردِن پِلا آدِمِ انگوشتِ تِک جه رِغون ره گیته. 

اون شو مارون با آرد گندم، دِله دَئی نون پَتنه. وِنه بِساتِن ره شِمه وِسته گومبه.

اَبِلّ، آرد ره خمیر کِردنه. وقته خمیر بِمبو لاقِلی دِله پیاز ره با گو رغون یا گِسفِن رِغون وِریشتِنه. بعد خمیر ره نون‌ساز سر اِشتنه و با نونِ‌کَر تَنِک کِردِنه، بَوریشته پیاز ره وِنه دِله کِردِنه، وِره تندیر دِله پَتِنه. 

اَمه مَله دِتا لال داشته، اَتّا بالا مَله، اَتّا هِم پایین مَلِه. هر کِدوم شه وِسته دوشتِره دار و شعر خون هم داشتِنه. شعر خون کَلِک سر بِمبو شعر معروف لال بِمو، لال بِمو، پار بورده اِمسال بِمو .... ره خوندِسته. با بِشنوستن صدای شعرخون وچه‌هایی که تَرسِندوک بینه بِرمه کِردِنه و شه پییر مار پِشت جا خِردنه. 

لال با اَتّا پِشته شیش خِن دله اِمو و همه ره با شیش تَک دا، اَگه کسی جا بِخِرد بیبو وِنه خَوِر ره گیتی وِره شیش زو و اَتّا شیش ره بومِ پشت دِم دا تا بوم خِر و برکت زیاد بَوّه چون بوم پشت دونه، گندم و اَپور چَپور دَیّه.
صاب خِنه دوشتره‌دار ره انعام، که همون دِله‌دَئی نون یا پِشت‌زیک و ... بییه دائه. 

لال بالا مَله و پایین مَله، وقته میون مَله بَرِسی‌بیبون خِش دعوی، هِئی ره زونه و انعامی که از مِردِم بَیتنه ره هئی دست جه گیتِنه. جونتِرها هم اونجه جمع بینه وِشون خش‌دعوی ره تِماشا کِردِنه و فردا با دراز و دِمباله هِدائن، دیگرون وِسته تعریف کِردِنه.
 
اَره مرِدم اون گِدِر خَله ساده شادی ره شه خِنه یاردنه.

سِزده شو دل قَلی، کِنار شییه قَر
غم و غِصه یاد شییه وه زوئه پَر
لال اِمو خِن دِله غال غاله بییه
همه خِشال، خنده تِک ره گیته سَر
نویسنده: دوستعلی علیخانی / آبان نود و هشت 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۸ ، ۱۰:۵۸
دوستعلی علیخانی

 

با اَتّا تو ته دیم بَیّه لَب و لوچ
دارائی و قِت هِم هاکِردِنه کوچ
شه ره گیتی، رُخ کَشی مال و مِتا
بَدی دِنیا ته دست هاکِرده کِتا


ترجمه فارسی
با تبی صورت زیبایت کج و معوج شد 
دارایی و قدرت تو هم یکباره از دست رفت
خیلی مغرور بودی، مال و منالت را به رخ دیگران می‌کشیدی
دیدی چطور روزگار دستت را از همه چیز کوتاه کرد


دوستعلی علیخانی/ مهر نود و هشت

 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۸ ، ۰۹:۵۲
دوستعلی علیخانی


مریضی ناصر و اَشنافه

خوامبه از سال هزار و سیصد و پنجاه و پنج بارم. اون ماقع ناصر کلاس پنج دَیّه.
میونه‌ی چله‌ی زمستون بییه بَدیمه ناصر دِ‌سه روز هَسته مدرسه نِنه. بوردِمه وِشونِ سِره بَدیمه ناصر لای دله کَته و درد جه داد و فِریا کِنده.

وِنه مار باته ناصر ره باد بَیته و راه بَتونده بورده. خَله پَکر بَیمه این خَوِر ره به همکلاسی‌ها و آقا معلم باتِمه. 

بَدیمه مدرسه نِموئن ناصر به ده پونزه روز بَرِسییه. بنده خِدا ره دکتر هِم نَوِردِنه وه از درد نا روز داشته نا شو. پوست و هِستکا بَیّه وِنه تن و دیم گوشت بورده.

وِنه مار گوته: هر وقت نومِ دکتر ره گِرمی یا خوامبی شال و کِلاه هاکِنیم تا ناصر ره دکتر بَوِریم اَشنافه اِنه، همین وِسته گت‌ترای فامیل و هِمسائنون گونه چون اَشنافه یا صَوْر بِمو ناصر دکتری نییه. اَگه وِره دکتر بَوِرین وه فلِج وونه.
« مَردِم اون زمونه اعتقاد داشتِنه اَگه کاری خوانه صورت بَیره، اَگه اَتّا اَشنافه بِئه بد هسته وِنا صَوْر هاکِنِن، تا وِشونِ سر بِلا نِئه. اَگه دِتا اَشنافه په در په بِمبو گوتنه جَخت بمو پس خارک هسته اون کار صورت بَیره. » 

شِمه سر ره درد نیارِم هر کی اِمو ناصر خَوِر گیر چَن رَقِم دوای گیاهی از کوکنار سر بَهی تا غوره، اورشمک،سیر و ....ره نوم وَرده و وِنه پییر مار به خِردِ ناصر بیچاره دانه. 
ناصر حال بِتّر نَهی روز به روز بدتر بَیّه اَنده وِنه حال خراب بَیّه که نَتونِسته مِوال بوره تا شه ره کناری هاکِنه. این ماجرا تا یک ماه طول بَکشییه. ناصر از درد خَله بی‌حوصله و بد اخلاق بَیّه. 

اَتّا روز ناصر بعد جوری قاطی هاکِرده باته مِره وِنا حَتمِن دکتر بَوِرین با داد و غه هاکِردِن حریف بَیّه. فِردای اون روزِ وَرفی وِنه پییر و مار وِره دوش هایتنه و تا خط سر بَوِردِنه سوار ماشین بینه و شهر پیاده بَینه و وِره پیش دکتر سلطان نومی که ناصر پییر آشنا هِم بییه بَوِردِنه. 

دکتر وقته ناصر ره بَدییه باته: تا الان کِجه دَینی ریکا ره کاردی هاکِردنی اِسا بیاردِنی مه پَهلی؟

ناصر پییر باته: آقا دکتر اِما هر وقت نوم دکتر ره گیتمی اَشنافه اِمو، همین وِسته وِچه ره دِر دکتر بیاردمی. 

دکتر اَتّا خَله وِشون ره دعوا هاکِرده باته: این گب‌ها هَمِش خرافات هسته. شِما اَتی لَس هادین اَگه مِن وِره راه دِم نِدامه شه مَطب در ره تیل گِرمه.
دکتر ناصر ره معاینه هاکِرده و اَتّا سوزن وِره بَز‌و و اَتّا پِشته دِوا هِم هِدا. 
ناصر ره بریم بیاردنه و راهروی دِله صندلی سر هِنِشِندینه. اَتی بِگذِشته ناصر باته مِره بَوِرین مطبِ دَروِن. 
ناصر دروِنِ نرده ره دِماسته و لَس لَس شه لینگ سر هِرستا. وِنه پییر و مار ذوق جه دَینه پر گیتِنه. ناصر تِک هِم مشتِ خنده بَیّه و آستوک آستوک اَتی راه بورده. 
وِنه پییر و مار ممنون‌دار دکتر بَینه و ناصر ره مَله بَوِردِنه. 

خرافات دست و لینگ ره کِنده زنجیر
فلِج کِنده زِندگی،  روح ره رَنجیر
نویسنده : دوستعلی علیخانی / مهر نود و هشت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ آبان ۹۸ ، ۲۲:۳۰
دوستعلی علیخانی


🍀 توک
 
🍀 توک به چوبی دراز که یک طرف آن دوشاخه باشد گفته می‌شود. 
از این چوب به عنوان نگهدارنده شاخه‌های پر بار درخت استفاده می‌شود تا شاخه نشکند. 
🌲 ساده ترین نوع توک را می‌توانید از  شاخه‌های درختان سیاه‌ریشه یا درختان جنگلی که شرایط توک را داشته باشند گرفت. 
🌲 تهیه این نوع توک برای باغدارانی که در حاشیه جنگل باغ دارند راحت و مقرون به صرفه است. اما برای کسانی در قسمت جلگه‌ای باغ دارند تهیه آن مشکلاتی دارد. 
🌼 در قسمت جلگه نی در اطراف رودخانه‌ها، کانال‌های آب و اطراف زمین به وفور وجود دارد از این نی‌ها می‌توان به دو صورت توک درست کرد.

🌻 روش اول: نی را به اندازه مورد نیاز ببرید بعد از شاخه‌های درختان قطعه چوبی که به شکل v  و به طول تقریبی پانزده سانتیمتر را ببرید سپس چوب v شکل را داخل سوراخ نی کنید و بدین صورت توک بسازید.

🌻 روش دوم: چنانچه تهیه چوب v شکل برای شما مقدور نبود یک قطعه نی سی سانتیمتری به نی پایه ببندید طوری که شاخه درخت بین دو قطعه نی مستقر شود.  
  📷 📝 دوستعلی علیخانی / مهر نود و هشت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ مهر ۹۸ ، ۱۹:۳۸
دوستعلی علیخانی

مه چاردَریِ روجین

رو به چِکِل باز وونه

تا شه نِگار ره 

دَق دَقه بَوینِم

ترجمه فارسی
پنجره‌ی اتاق مهمانی‌ام
به طرف کوه باز می‌شود 
تا معشوقم را
دقیقه به دقیقه ببینم
دوستعلی علیخانی/ مهر نود و هشت 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ مهر ۹۸ ، ۰۹:۵۳
دوستعلی علیخانی